Ks. Patron Wawrzyniak, przedstawiciel Banku Ludowego w Śremie, w ruchu spółkowym niemal od początku żywy bierze udział, obeznany nietylko z tradycją Ligi polskiej, ale niemniej z nowoczesnym ruchem spółkowym. Będąc przeciwnikiem dążności Łyskowskiego za czasów Ks. Szamarzewskiego, w okresie reform popiera usiłowania Patrona, żywy bierze udział w rozprawach sejmikowych, a gdy wśród spółek powstaje ruch i opozycja u dołu w stosunku do „góry komitetowej“, począwszy od roku 1882, Ks. Wawrzyniak ze swą spółką śremską przoduje zawsze w nowym tym ruchu i popiera dążności Patrona. Mimo to Ks. Patron Wawrzyniak nie we wszystkiem poszedł drogą, wskazaną przez Ks. Szamarzewskiego. W przeciwieństwie do Szamarzewskiego oświadczył się za bezwzględną centralizacją związku, którą, stanąwszy u steru, przeprowadził z całą konsekwencją. Szamarzewski był zwolennikiem więcej socjalnej polityki spółkowej, Ks. Patron Wawrzyniak natomiast w swej polityce spółkowej okazał pogląd więcej liberalny. Liberalizm w polityce spółkowej popierał on nietyl-
Strona:Rus Jarema Kusztelan - Rodowód spółek ludowych.pdf/51
Ta strona została przepisana.
XII.
Ks. Piotr Wawrzyniak.
