I rzekł Pan do niego: Czemuś się rozgniewał i czemu spadła twarz twoja?
Spustoszenie, jakie czyni zazdrość, tak jest wielkie, że nietylko duszę pozbawia wszelkiej cnoty, ale i ciało wyniszcza.
Ażali jeśli dobrze czynić będziesz, nie odniesiesz?
„Nie odniesiesz“ — spokoju sumienin... wejrzenie Bożego... nieba; czy „nie odniesiesz“ w nagrodę — zwycięztwa nad namiętnością, pokusą, trudnościami?
a jeśli źle, natychmiast we drzwiach grzech twój będzie. Lecz pod mocą twą[1] będzie pożądliwość jego, a ty nad nią panować będziesz?
Chociaż pokusa nacierać na nas będzie, nie znaczy to, abyśmy jej ustępowali mieli. Bóg wyraźnie uczy panowania na sobą, opierania się złym skłonnościom, a nie dopuści kusić nad to co możemy, ale z pokuszeniem uczyni też wyjście, abyśmy znosić mogli“. (I. Kor. X. 13}}
8. I rzekł Kain do Abla brata swego: Wynijdźmy na pole. A gdy byli na polu, powstał Kain na Abla brata swego i zabił go.
Nie dał upamiętać się przez Boga; zamiast trwać w odosobnieniu, po otrzymanej przestrodze, aż minie wzburzenie — „wyszedł w pole“, puścił wodze mściwej namiętności. Gdy gniew unosi, zamknąć sie, unikając, jeśli można, widoku tego, co do gniewu pobudza.
9. I rzekł Pan do Kaina: Gdzie jest Abel, brat twój? Który odpowiedział: Nie wiem. Zalim ja jest stróżem brata swego?
Wymówka równie brutalna, jak obłudna. Kto swą złą skłonność zadowolnił, nie znosi, gdy go pytano o tych, co padli ofiarą jego namiętności, a bezczelną hardością zagłuszyć usiłuje głos sumienia.
Kłamstwo i obłuda — nadto, mylnem jest mniemanie, że się nie odpowiada za bliźniego. Cóż powiedzieć o tych, którzy nietylko od złego nie bronią „brata“, ale śmierć zadają duszy jego podsuwaniem złych książek, prowadzeniem gorszących rozmów, pobudzaniem do grzechu? — „Pożyteczniej mu jest, gdyby młyński kamień zawieszono na szyi jego i wrzucono w morze, niżliby zgirszyć jednego z tych malutkich“. (Łuk. XVII. 2.)
10. I rzekł do niego: Coś uczynił? głos krwi brata twego woła do mnie z ziemi.
11. Teraz tedy będziesz przeklętym na ziemi, która otworzyła usta swe[2] i przyjęła krew brata twego z ręki twojej.
12. Gdy ją sprawować będziesz, nie da tobie użytków: tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi.
