Ta strona została uwierzytelniona.
☆
„Wilhelm-Meister“: najbardziej arystokratyczna z wielkich powieści.
☆
„Dichtung und Wahrheit“ Goethego: ciepły osuszający wiatr; suchoryt; genjalna wyrazistość konturów.
☆
E. A. T. Hoffmann,[1] czyli przekorność przeznaczenia; parabola; życie ironiczne.
☆
E. A. T. Hoffmann:[2] wyuzdanie szczupłej wyobraźni.
☆
Jean-Paul: powietrze odurzające chmielem; obłoki w różach; baranki utrefione, jak obłoczki: loki, pachnące fiołkami i paczulą; a pośród łez fontanny przejmujący i słodki, jak słowik, ton zawodzących skrzypiec.
☆
Jean-Paul: różana chmurka, która prze-
