Strona:S. Napierski - Pusta ulica.djvu/114

Ta strona została uwierzytelniona.

Zasadniczy rys Mochnackiego, umysłowy i osobisty: entuzjazm niezłomności; jakimż genjalnym był on stylistą; był on jakby rozumem szaleństwa: ileż było w nim wielkiej histerycznej kobiety; jest w nim jakaś dziewiczość bohaterstwa; wielkie skrzydła zagłady szumią mu nad głową.

Mochnacki: ten największy przed Sienkiewiczem prozaik polski wieku XIX.

Hoene-Wroński: czyli patologja myślenia, guz na mózgu.

Zapomina się, że pierwszym polskim parnasistą (avant la lettre) był druh młodości Norwida: Antoni Czajkowski; wraz z Teofilem Gautier łączy go słów połysk zewnętrzny.