Ta strona została uwierzytelniona.
☆
Szczęście sztubaków. Ze znajomym, przechodzącym po drugiej stronie ulicy, przekrzykiwać się: „servus!“
☆
Protestantyzm. Chuda i schludna koło kaflów klozetu panienka w czepku: Rozalja należy do Armji Zbawienia.
☆
Inwalida jednonogi w dzień wiosenny: z papierosem w ustach, wesoły i wyświeżony frant!
☆
Szczęście prowincji. W przewiewnym klozecie ciepły kaloryfer, mruczący gnuśnie, jak rozpieszczony kot.
☆
Światopogląd siwiejącego fryzjera: trwożliwy optymizm.
☆
Ohydny ceremonjał umierania: gdy się umiera w plutokracji, bywa, iż tuż obok agonji, w sąsiednim pokoju, tapicer obija ściany kirem; jest to jakby cynizm zaświatów.
