Ta strona została uwierzytelniona.
waniem; szukanie kryterjów objektywnych — to sankcjonowanie samego siebie.
☆
Krytyka. Najpiękniejsze książki, o których pisze się z trudem, można znienawidzieć.
☆
Westchnienie pobożne krytyka: ach, nie uprzątać już dłużej cudzych dusz!
☆
Oryginalność. Zawsze podrabiamy czyjś styl; w najlepszym razie: epoki, lub swój własny.
☆
We wszelkiej gładkości pisarskiej jest coś z cynizmu.
☆
Piorun, przebijając piasek, zamienia go w szkło; oto ideał stylu: zespolenie rzeczowości i natchnienia.
☆
Prawdziwy twórca poetycki do swego użytku stwarza na nowo język, w którym pisze: spójrzcie na Wyspiańskiego.
