Ta strona została uwierzytelniona.
diagnostą jasnowidzącym rozkładu, będąc sam jego wytworem.
☆
To morze lśniącej mgły, które jest duszą Prousta!
☆
Proust: kąpiel z kwiatów — kwiaty, zanurzone w muzyce, zwolna przemieniającej się w stal.
☆
Miękkie lśnienie, uległa migotliwość stylu Gide‘a, — okupione brakiem heroizmu.
☆
Gide opacerza się słabością; demon, który go nie opuszcza, abstrakcyjne bożyszcze: czystość — duchowa i stylistyczna; stąd: klasycyzm przewrotny.
☆
W postawie Gide‘a: coś z dyletanta, czyli tego, który nie może się zdecydować; ale ta niemożność także jest przymusem (wynikiem inwersji), jest, mimo wszystko, tragiczna.
☆
Cała twórczość Gide‘a — to komentarz do
