Ta strona została uwierzytelniona.
tego, którego niepodobna mu odnaleść: do samego siebie.
☆
Jedyna „stałość“ Gide‘a: ciągła zmienność wobec samego siebie, pokazywanie się sobie z różnych stron, zamknięcie w lustrzanym pokoju.
☆
Gide chciałby sobie dowieść, że można nie być hipokrytą.
☆
Nawet tam, gdzie Gide jest tragiczny, jest błahy; i tem właśnie uwodzi.
☆
Trudno znaleść bardziej czarującą i bezpłodną lekturę od Gide‘a; niespokojny jego intelekt pobudza w sposób próżny, forma uwodzi, jak głos syreni; wydaje się, jakgdyby jedynem jego dążeniem było wytrącenie z równowagi, rozchwianie osobowości, udzielenia jej własnej swej niestałości.
☆
Zdjęcie Roentgena. Gide ma zarys kręgosłupa, ale nie ma jąder.
