Strona:Samuel - Adalberg - Księga przysłów.djvu/102

36 Jaki kto jest, to w jego mocy: jak o nim rozumieją i mówią, w cudzej. — Knap. 296; Czel. 91.

  ..., jak o nim mówią, w cudzej. Flor. 150; Now. 28.

37 Jaki kto sam jest, z takim rad przestawa. — Knap. I122.

  Jakim kto sam jest.... Flor. 115.

38 Jaki kto z młodu, taki na starość. — Knap. 297; Czel. 306; Żup. 30; Mas, 229.

39 Jaki sam będziesz, takież i sąsiady. — Rej. Wiz.
40 Jaki sam jest, takie drugie chce mieć. — Knap. 298.

  Jaki sam kto jest, radby, aby tacy wszyscy byli: stary to przymiot w narodzie naszym. Rej. Zw.

41 Jak jest, to szelest; jak niema, to skweres.

  Odm. Jak jest, to szelest, potym (a jak braknie) łapy liż. — Kiedy jest, to szelest; a jak niéma, to się i wytrzyma.

42 Jest tego do djábła i trochę. — Cinć. 18.

  Pełno, dużo.

43 Jest tego do Pana Boga — Cinć. 18.

  Obfitość.

44 Jest, to się zejdzie; a nie ma, to się obejdzie.

  Odm. Jest, zejdzie się; nie ma, obejdzie się.

45 Jeszcze nigdy nie było, aby jakoś nie było. — Cinć. W. 308.
46 Już było ze mną, na dwoje. — Cinć. 18.

  Już było źle, chorowałem niebezpiecznie.

47 Kiedy było, to się żyło.
48 Kiedy jest, to larom; a jak niema, to miarom.

49 Kohót śpiewa na grzędzie, jako było dzisiá, tak też jutro będzie. — Cinć. 20.

50 Kto często mówi: jakoś to będzie, prędzej czy później pod płotem siędzie.

51 Kto jest jaki, takie daje znaki.
52 Kto nie jest z nami, ten przeciw nam.
53 Kto wszędzie chce być, nigdzie nie jest.

  Prawdziwa to przypowieść: kto wszędzie chce.... Petr. Pol.

54 Lepsza jest być dwiema społem, niż jednemu. — Leop. B.

  Lepiej jest dwiema być, niż jednemu. Damb. Kaz.

55 Lepsze to co jest, niż to co ma być.
56 Na to, co było, żyd nic nie daje.
57 Nic do nas, co będzie po nas. — Knap. 889; Dąbr. 10.

  Nic do nas, co po nas. Mas. 253.

58 Nie było nas, był las; nie będzie nas, będzie las. — Kolb. VIII. 262.
59 Niech już i tak będzie, jak stara baba naprzędzie.

  Odm. Niech tak będzie, jak stara przędzie.

60 Niech to będzie koło mnie, aby nie we mnie.

  Gdy kto chce się uniewinnić z czego.

61 Nie każdy tym jest, za co się wydaje. — Flor. 96.
62 On był taki, jak kieby mu sto reńskich do kapsy wsadził. — Cinć. 29.

  Kontent, uradowany, rozpromieniony.

63 On je taki, jak lipowa siekiera. — Cinć. 29.

  Człowiek miękkiego serca, dobry.

64 Per fas, per nefas, byle było u nas. — Ryś. cnt. 13.

  Bądź per fas, bądź per nefas nabyć. Sleszk. Odkr. Sive per fas, sive per nefas, by jedno było. Birk. Ex.

65 Prędzej będzie nim się goła splecie. — Ryś. cnt. 13.

  Bardzo prędko, piorunem; prędzej niż goła t. j. łysa włosy splecie.

66 Rozstąp się ziemio — ciepło, gdzie co było.

  Gdy nagle co zginie, z pod ręki.

67 Tak będzie, jak bywało, kiedy bili, to bolało.
68 Tak było za Boga Ojca, niech tak będzie i za Syna Jego.

69 Takim bądź, za jakiego chcesz być miany. — Knap. 1154; Flor. 173; Mon. Ench. 220; Mon. Gr. 422.

70 Wón je ju dali, jak bléżi. — Cen. Kasz. 6.
71 Wspominać miło o tym, co było.

Bydlę.
 1 Każde bydlę ma swe figle.
 2 Kto bydlęcia nie szanuje, sam siebie szkoduje. — Kolb. VIII. 257.
 3 Najlepsze bydlę z obory djabeł bierze.
 4 Nie trzeba bydlęciu świątku, byle nie znało piątku. — Kolb. VIII. 285.

  Byle głodu nie cierpiało.

 5 Ostatnie bydlę z obory.

  Bieda, nędza; nic już więcej nie posiada.

 6 Wygódka bydlęciu, dorobek sierocie.
 7 Znać bydlę dobrze po szerści.

Bydło.
 1 Bydło było, bydło będzie. — Frischb. I. 306; Mas. 13.
 2 Bydło i owce lubią manowce.
 3 Bydło i trawa, wiejska zabawa.
 4 Bydło jadło, a potym się pokładło.
 5 Cudze bydło dojniejsze.
 6 Cztery (siedm) lata z bydłem chodził, a jeszcze cielak (nieuk).
 7 Dozór, czystość, suche słanie za półkarmy bydłu stanie.

 8 Gdy bydło w polu rycząc biegnie ku oborze, to grad gwałtowny plony zniszczyć może. — Wierzb. 188.

 9 Jak się bydło rozigrało, łąki, zboża podeptało.

10 Kto bydłu karmy w jesieni żałuje, ten strawę dla psów na wiosnę gotuje.

11 Kto w jesieni swych bydląt nie tuczy, ten je w zimie dźwiga, na wiosnę wywłóczy.