Strona:Samuel - Adalberg - Księga przysłów.djvu/123

Ta strona została przepisana.

Ciemniewski.
Wyszedł, jak Ciemniewski na rakach.

Źle wyszedł.

Ciemno.
1 Ciemno, choć oczy wykol (wyłup).
2 Ciemno, choć palcem w oko.
3 Ciemno, choć w pysk daj (wal).
4 Ciemno, jak w beczce na dnie.
5 Ciemno jak w garnku.
6 Ciemno jak w grobie.
7 Ciemno jak w kałamarzu.
8 Ciemno jak w kominie.
9 Ciemno (ćma) jak w miechu. — Lom. 8.

Odm. Ciemno jak w worze.

10 Ciemno jak w rogu.
11 Ciemno tam, jak w piwnicy. — Dykc. I. 182.
12 Gdzie ciemno, tam niebezpieczno. — Knap. 1315.
13 Tak ciemno, iż ręki przed sobą nie widno. — Dykc. I. 110.

14 Ciemny, jak tabaka w rogu. — Wójc. Prz. I. 113; Now. 10; Wurzb. 156; Lom. 7; Petr. 174; Feder. II. 355.
Cemni, jak tobaka w rogu. Cen. Kasz. 6.
Odm. Jak w rogu, chwała Bogu. Wójc. Prz. I. 116.
Przysłowie powstałe od zwyczaju dawnego używania do tabaki rogów w miejsce tabakierek.

Cienki.

Cienki jak glista, jak kiszka, jak konop, jak nitka, jak struna, jak szparag, jak świeczka, jak tyczka, jak zgrzebna nitka.

Cienko.

Gdzie cienko, tam się rwie. — Ryś. cnt. 3; Fred. I. 251; Mon. Ench. 188; Gr. Lat. 413; Mon. Gr. 381; Now. 23; Czel. 174; Łysk. 58; Mas. 342; Kolb. VIII. 253.
Dze cenká, tę sę rwie. Cen. Kasz. 2.

Cienkusz.
Dobry tobie cienkusz. — Knap. 162.

Takiemu takie, nie warteś lepszego. Cienkusz = piwo poślednie, drożdże.

Ciepło.
1 Będzie mu ciepło. — Cinć. 5.

Będzie on miał za swoje, odpokutuje on!

2 Ciepło, aż (się) w nosie skrzepło.
3 Ciepło jak w bani.
4 Ciepło jak w garku. — Feder. II. 355.
5 Ciepło, jak w niedźwiedzim (psim) uchu.
6 Ciepło, jak w starej chałupie. — Cinć. W. 306
7 ciepło jak w uchu
8 Ciepło mu jak w studni.
9 Ciepło mu w głowie, a zimno w pięty.

Pije, hula, a bez butów chodzi.

10 Ciepło nie łamie kości.
11 Ma-li być ciepło, niechże będzie znój. — Ryś. cnt. 8; Czel. 158.
12 Tam ciepło, gdzie pieką.
13 Tyle ciepła, co w ziabim pysku. — Feder. II. 356.

Ciepłość.
Od ciepłości nie bolą kości.

Ciepły.
Ni ciepły, ni zimny.

Obojętny, ani jest za, ani przeciw.

Cierń.
1 Dłużej ciernia jak róży. — Min. Ryt.
2 Miesza Bóg (łączy Bóg) z cierniem głóg.

Odm. Dobrze zrobił Bóg, że połączył z cierniem głóg.

3 Między cierniem różę, a między ziemi najdziesz dobrego. — Flor. 53.

Między cierniem kwitną róże. Bar. Lut. Między cierniem znajdują się róże. Bratk.

4 Nic po cierniu, kiedy róża spadnie. — J. Kochan. Fr; Ryś. cnt. 11.
5 Nie zbierają z ciernia fig (jagód).

Czyś ludzi nie znał, czyś tak rozumiał nieboże, Iż ciernie inszy owoc, niż tarnki dać może. J. Kochan. Fr. Z ciernia zbierać się figi nie mogą. Kłod. Iżali z ciernia jagody winne zbierają, albo z ostu figi? Górn. Par.

6 W ciernie bracia. — Ryś. cnt. 17.

W nogi, uciekajcie!

Cierpieć.
1 Cierpieć z drugiemi lżej. — Knap. 79; Now. 11; Żup. 29.
2 Co kto zasłuży, to cierpi. — Gem. I. 25.

Co kto zasłuży, niech cierpi. Gem. II. 44; Żegl. II. 41.

3 Im się ciężej cierpi, tym wspominać słodzy. — Pot. Arg.

4 Krzywdy nie ma, kto cierpi co zasłużył. — Knap. 368; Trotz, p. w. Krzywda; Now. 35; Żup. 12.

5 Niewinnie cierpieć bolesno. — Flor. 141.
6 Nie żal cierpieć, kiedy od kogo słusznego. — Gem. II. 206.

7 Powiesić się wstyd, utopić się zimno, zastrzelić się boi — więć cierpieć do bożej woli. — Now. 79.

8 Słodko pamiętać, co było gorzko cierpieć. — Gem. I. 129; Żegl. I. 142.

Cierpliwość.
1 Cierpliwość i czas zmieniają paktak w atłas.
2 Cierpliwość najlepsze lekarstwo. — Fred. I. 66; Czel. 110; Żup. 24.
3 Cierpliwość panią rzeczy. — Linde, p. w. Cierpliwość.
4 Cierpliwość wszystko wytrwa. — Knap. 79; Żegl. I. 17; Żup. 23.

Cierpliwość wszystko zwycięża. Don. Gr. 13.
5 Ile kto ma cierpliwości, tyle mądrości. — Knap. 466; Flor. 101; Mon. Ench. 193; Gr. Lat. 415; Mon. Gr. 387; Wójc. Przyp. 182; Żup. 23.
Czim wicy cerpléwóscé, tim wicy mądroscé. Cen. Kasz. 7.