Strona:Samuel - Adalberg - Księga przysłów.djvu/126

54 Cnoty nigdy nie przebierzesz. — Knap. 85.
55 Cnoty nikt nie odejmie. — Knap. 86.
56 Cnoty poznanej i nieprzyjaciel szanuje. — Knap. 86.

  Cnotę poznaną.... Now. 11. Cnota i w nieprzyjacielu pochwały godna. Flor. 185; Mon. Ench. 182; Mon. Gr. 312. Cnotę i w nieprzyjacielu chwalmy. Żegl. I. 21. Choć i w nieprzyjacielu (jako mówi stara przypowieść) godna chwały cnota, męstwo, wiara. Żegl. I. 21. § Cnotę i w nieprzyjacielu miłujmy. Popr. O. I w nieprzyjacielu godna chwały cnota, męstwo, wiara, mówi stara przypowieść. Pot. Pocz.

57 Cnoty, sławy, rozumu za żadne pieniądze nie kupisz.

58 Człowiek bez cnoty, uroda bez serca, serce bez siły, za nic nie stoją. — Zabcz. Pol. II. 3; Wójc. Przyp. 74.

  Człowiek bez cnoty, bez serca uroda, sługa bez ochoty, z rowu woda. Glog. 73.

59 Dobra cnota w siermiędze, byś miał przycierpieć i nędze.
60 Dobre złoto przy cnocie, lepsza cnota przy złocie. — Świat.
61 Do cnoty i do sławy nikomu drzwi nie zawarte. — Szczerb. Pol.
62 Dość bogaty, kto w cnotę nie ubogi. — Fred. I. 233.

63 Gdzie cnota i dobra sprawa, fortuna tam nie ma prawa. — Knap. 235; Flor. 64; Wójc. Przyp. 128.

64 Gdzie się cnota zepsuje, tam niecnota następuje. — Lis. T.
65 I o szkapę trudno, gdy jechać za cnotą. — Rej. Wiz.

  T. j. do dobrych uczynków trzeba ludzi nakłaniać, przymuszać.

66 Jedna cnota, nie cnota. — Ryś. cnt. 4.
67 Każda cnota na uczynkach zależy. — Budn. Ap.
68 Kogo cnota rządzi, nigdy nie zabłądzi. — Rej. Żyw.
69 Kto cnotę nienawidzi, przecież onę widzi. — Fred. I. 262; Czel. 23.
70 Kto się rządzi cnotą, ten nie jest sierotą.
71 Kto się z cnoty wyiskrzy, ten się ludziom uprzykrzy. — Fac.
72 Kto się z cnoty wyzuje, taki drugich popsuje. — Żarty.
73 Lepiej z cnotą bez bogactw, niż z bogactwami bez cnoty.
74 Lepsza cnota, niż funt złota. — Żegl. I. 84.
75 Lepsza cnota, niż kopa. — Linde, p. w. Cnota.

  Niż kopa groszy, pieniądze, bogactwa.

76 Lepsza cnota we błocie, niż niecnota we złocie. — Rej. Żyw; Ryś. cnt. 8; Czel. 23.

  Lepsza cnota w błocie, niż niecnota w złocie. Flor. 38; Trotz, p. w. Cnota; Lom. 19; Żup. 20; Koś. 104; Cinć. 21. Lepsza cnota w błocie, niż hańba w złocie. Now. 44. Lepsza cnota w kapocie, niż niecnota w złocie.

77 Lepsza jest cnota w kłopocie, niż niecnota we złocie. — Rej. Zw; Wójc. Prz. I. 42.

78 Lepsza zawsze jest niska z cnotą chata, niż wysoki z fortuną pałac. — Lubom. Adv.

79 Lepsze ubóstwo przy cnocie, niż bez niej szerokie włości. — Piek. Boh.
80 Lepsze ze cnotą ubóstwo, niż z niecnotą wielkie bogactwo.
81 Ma tyle cnót, co stara baba zębów.

82 Napiękniejszy strój nade wszystkie złota, kogo ozdobi z poczciwością cnota. — Knap; Wójc. Przyp. 185.

83 Nauka bez cnoty jako miecz u szalonego: i sobie i ludziom szkodzi. — J. Kochan. Koch.

84 Nic tak nie zdobi jak cnota.
85 Nie rodzice, ale cnota czyni szlachcice.
86 Nie szukaj złota, kiedy jest cnota.—Żarty.
87 Nie wielka dziwota, jak za murem cnota.
88 Nie zabłądzi, kogo cnota rządzi. — Rej. Żyw; Ryś. cnt. 9.

  Nie błądzi, kogo.... Żup. 20. Kogo cnota rządzi, ten nie zabłądzi (nie zbłądzi). Ern. 1179.

89 Nie zacność cnotę, ale cnota zacność daje. — Sur.
90 Nikt się nie boi, kto z cnotą stoi. — Rej. Zw.
91 O! cnota, w korcu maku sukać takiej. — Feder. II. 356.

92 Staropolska jest to cnota, nikomu nie zamknąć wrota. — Wójc. Prz. I. 22 i III. 47; Czel. 413; Wurzb. 114; Łysk. 64; Żup. 28.

93 Tam nie pomogą złota, gdzie dziurawa cnota. — Frischb. I. 300.

  Nie pomogą nic złota, Gdzie dziurawa cnota. Jagod.

94 Trudniej cnoty dostać, niż wielkim panem zostać.

95 Utajona cnota i przez zamknione zmysły ma otwarte wrota. — Wurzb. 269.

  Cnota się nie utai, niech w jakie chce cienie tuli się, przecię jasno świecą jej promienie. Szym. Siel.

96 Wędruj z cnotą bracie, a szczęście spotka cię.
97 Wicy wárt rozém niż majątk, náwicy wárt cnota. — Cen. Kasz. 11.
98 Wszytko się łamie, gdzie cnota chramie. — Rej. Zw.
99 Za cnotą chwała idzie.
100 Z łyka forboty, szlachcic bez cnoty. — Rej. Zw.

  Forboty = koronki, hafty.

101 Znamienity ubiór cnota, lepszy niżli bryła złota.