4 Kto czyjego nie szanuje, ten i swojego nie ma.
5 Gdo po czyim z rączką., to djaboł po jego z wózkiem. — Cinć. 12.
6 Nie pragnij czyjego, a nie opuszczaj swojego. — Lom. 25; Żup. 15.
7 Nie rządź się czyjem, bo dostaniesz kijem.
Czynić.
1 Abo czyń, abo daj pokój. — Knap. 3; Mon. Ench. 177; Mon. Gr. 366.
2 Choć nikt nie widzi, nie czyń czym się Bóg abo rozum brzydzi. — Knap. 64; Flor. 179.
...., czym się Bóg brzydzi. Mon. Ench. 181; Mon. Gr. 371.
3 Co czynisz, czyń prędko a nieskwapliwie. — Żegl. I. 22.
4 Co inszego czyni, a co inszego myśli. — Knap. 93.
5 Cokolwiek czynisz, patrz końca. — Don. Gr. 3.
Czyń co chcesz, a patrz końca. Lom. 8. Co czynisz, czyń mądrze, a patrzaj końca. § Cokolwiek czynisz, roztropnie czyń, a patrz końca. Rej. Wiz.
6 Co masz dziś uczynić, nie odkładaj na jutro. — Now. 12.
7 Co radzi czynimy, to i mówimy. — Knap. 99; Ern. 367; Wójc. Przyp. 145; Czel. 70.
Co radzi czynimy, to nam nie trudno. Żup. 25.
8 Co się czynić nie godzi, to też i mówić szkodzi. — Knap. 100; Flor. 151; Mon. Ench. 183; Mon. Gr. 374; Wójc Przyp. 145; Now. 12; Czel. 68; Wurzb. 249; Lom. 9.
Co czénic sę niegódzi, to téż é gadac szkódzi. Cen. Kasz. 24.
9 Co tobie nie miło, tego drugiemu nie czyń. — Ryś. cnt. 2; Knap. 105; Trotz, p. w. Drugi; Mon. Gr. 374; Lom. 7; Kolb. VIII. 251.
Co tobie nie miło, to drugiemu nie czyń. Ern. 647; Koś. 103. Co tobie nie miłe, nie czyń drugiemu. Now. 12. Co tobie nie miłe, tego drugimu nie czyń. Cinć. 8. Coć nie miło samemu, nie czyń drugiemu. Trotz, p. w. Czynić. Co mnie nie miłygu, to i nikomu nie cyń tygu. Ulan. 320.
10 Co źle czynić, to źle i mówić. — Knap. 100; Ern. 513; Czel. 68.
11 Czyniąc dobrze, nie bój się nikogo. — Flor. 155; Mon. Ench. 185; Mon. Gr. 377.
12 Czyń, co masz czynić. — Knap. 137; Gem. I. 30.
13 Czyń dobrze za życia twego, dojdziesz spoczynku wiecznego. — Don. Gr. 3.
14 Dobrze czynić choć późno, lepiej niż nigdy. — Knap. 170; Now. 19.
15 Dobrze czynić dobremu nie szkoda. — Knap. 190. Dąbr. 3.
16 Dobrze czynić począwszy, nie przestań. — Knap; Ern. 71; Now. 19.
17 Dobrze czynić złemu, niewdzięcznemu szkoda. — Knap. 191; Ern. 1447.
Dobrze czynić złemu, niewdzięcznemu — nie pomoże. Knap. 191.
18 Dobrze czyń, a wiedz komu. — Knap. 190; Ern. 1446; Flor. 24; Czel. 46.
19 Dobrze czyń każdemu, i niewdzięcznemu. — Knap. 190; Żegl. I. 38.
Dobrze czynię.... Ern. 416.
20 Dwa razy czyni, kto z ochotą. — Fred. I. 28.
21 Insza czynić, insza mitrężyć. — Fred. I. 146; Mon. Ench. 193; Mon. Gr. 388.
22 Insza przestać źle czynić, insza począć czynić dobrze — Fred. I. 164; Czel. 24.
23 Każdy czyni jak mu się podoba. — Dykc. II. 184.
24 Kto co czyni przez drugiego, tak to waży jak przez niego (jak przez samego). — Knap. 373.
..., tak waży jak przez samego. Ern. 1155. ...., tak waży, jak przez siebie samego. Flor. 152; Mon. Ench. 196; Mon. Gr. 391.
25 Kto czyni co chce, ucierpi czego nie chce. — Knap. 377; Now. 36; Żup. 6.
26 Kto nieopatrznie czyni, szkodę popada. — Ryś. cnt. 6.
27 Kto ostrożnie czyni, bezpiecznie czyni. — Fred. I. 320.
28 Kto się waży czego czynić, ten i mówić. — Knap. 400; Ern. 1277.
29 Kto wprzód czyni niż rozważa, ten się na szkodę naraża.
30 Kto z radością dobrze czyni, własnego szczęścia przyczyni.
31 Masz-li co uczynić, uczyń dobrze; maszli co dać, daj szczodrze. — Knap. 444; Wójc. Przyp. 122.
32 Nie będzie nic z tego, gdy, zamiast czynić, jeden patrzy na drugiego. — Knap; Wójc. Przyp. 157.
33 Niech nie wie lewica, co czyni prawica.
Niechaj nie wie lewica twoja, co prawica twoja czyni. Sekl. Ew. Niech nie wie lewa, co czyni ręka twa prawa. Leop. B.
34 Nie czyń tak jak ja czynię, ale czyń tak jak ja mówię.
35 Nie mała mądrość mądrze mówić, lecz największa mądrze czynić. — Mon. Ench. 210; Mon. Gr. 409.
36 Nie wszystko czyń, co możesz. — Flor. 107.
37 Sobie pierwej dobrze uczyń, potym drugiemu. — Knap. 1073.
38 Ten bliźni, kto komu dobrze czyni. — Młodź. Kaz. I.
39 Ten mię wnet namówi, który czyni to co mówi. — Knap. 1160; Flor. 114; Mon. Ench. 220; Mon. Gr. 422; Wójc. Przyp. 165.
