30 Dobry dobremu sprzyja. — Knap. 184.
31 Dobry, gdy się zepsuje, bywa nagorszy. — Knap. 184.
Ob. N. 38.
32 Dobry jak baranek. — Now. 18.
33 Dobry, jak chrzan z wódką.
34 Dobry, jak ciepłe piwo. — Feder. II. 355.
35 Dobry jak lato.
Który się nierad gniewa, zowiem takiego latem, iż jako lato milsze jest każdemu, niżli zima, tak też taki człowiek nikomu się nie uprzykrzy. Petr. Et.
36 Dobry, jak smyk nałojony.
37 Dobry każdy może być lepszy. — Knap. 85.
Dobry może być lepszy. Dąbr. 3.
38 Dobry, kiedy się pocznie psować, przejdzie nagorszego. — Fred. I. 56; Mon. Ench. 186; Mon. Gr. 379; Wójc. Przyp. 95.
Ob. N. 31.
39 Dobry, kiedy śpi, to nie je.
40 Dobrym Bóg-zapłać, a złe niech czart weźmie.
41 Dobrym być choć późno, lepiej niż nigdy. — Knap. 170.
42 Dobry, możnaby go koło palca owinąć.
43 Dobry, mógłby go na wrzód przyłożyć. — Gem. I. 10.
Cnotliwy, bez żółci, mógłby go na ranę przyłożyć. Żegl. I. 21.
44 Dobry stoi swym sumnieniem, a nie ludzkim rozumieniem. — Knap. 184; Wójc. Przyp. 117.
45 Dobry zawsze dobry. — Knap. 186; Żegl. I. 38.
46 Dobrym za żywota gardzimy, po śmierci je chwalimy. — Knap. 171; Wójc. Przyp. 116.
Dobrym za żywota gardzimy, a po śmierci pragniemy. Żegl. I. 38. Dobrym za żywota gardzimy, a po śmierci go chwalimy. Now. 18.
47 Dobrym za żywota zajrzymy, a zmarłe sławimy. — Knap. 171; Ern. 438; Żup. 32.
Dobrym za żywota gardzimy, a zmarłe sławimy. Wójc. Przyp. 148.
48 Dobrym źle, złym dobrze się na świecie powodzi. — Knap. 171.
Dobrym źle, złym dobrze często się powodzi. Now. 19.
49 Dobry o każdym dobrze rozumie. — Knap. 185; Ern. 1368; Flor. 191; Now. 18.
Dobry o każdym dobrze rozumie, o każdym dobrze mówi. Rada.
50 Dobry rozgniewany, sroższy. — Knap. 185; Flor. 66.
Dobry rozgniewany bywa nieprzebłagany. Grab. Przyp. 55.
51 Dobry się i w karczmie nie zepsuje, a zły i w kościele się nie poprawi. — Kolb. VIII. 252.
Dobrego karcma nie zepsuje, a złego kościół nie naprawi (i kościół nie poprawi). Koś. 99 i 103.
Ob. N. 67.
52 Dobry się wszędzie pożywi. — Dąbr. 3.
53 Dobry wszystko w dobre obraca, za dobre przyjmuje. — Knap. 173.
54 Dobry z dobrym, a zły sam. — Lom. 10.
55 Dobry, życzą mu wszyscy żywota wiecznego. — Knap. 189.
Ironiczne wyrażenie.
56 Dobrze czynić dobremu, nie szkoda. — Knap. 190; Ern. 1446.
Dobremu dobrze czyniąc, sobie dobrze czynisz. J. Kochan. Koch.
57 Dobrze czyni, kto zawsze z dobrymi obcuje; i najlepszego miejsce nieprawe zepsuje. — Kras: „Synogarlica“; Now. 19.
58 Dobrzy cierpią za złych. — Now. 19.
59 Dobrzy rozkoszy mało na świecie, przykrości dosyć mają. — Flor. 132.
Dobrzy rozkoszy na święcie mało,... Mon. Ench. 187; Mon. Gr. 379.
60 Dobrzy się nie podobają złym. — Ern. 703.
61 Dobrzy się więc obrażają, widząc że złym przepuszczają. — Knap. 405; Ern. 888.
62 Drugim dobry, sobie zły. — Knap. 214.
63 Dzień dobry z kim dobrym, ze złym to i godzina nie miła.
64 Insza być, insza zdać się dobrym. — Fred. I. 191 i 268; Mon. Ench. 193; Mon. Gr. 387.
65 Jeden dobry stoi za wielu złych. — Knap. 305.
Jeden dobry ujdzie za dwóch, złych. Ern. 198.
66 Komuż będzie dobrym, kto sobie dobrze nie uczyni. — Flor. 149.
Kto komu lepszy? gdy sobie zły. Fred. I. 313; Czel. 32.
67 Kościół dobrego nie naprawi, a karcma złego nie pogorsy. — Mát. rkp.
Ob. N. 51.
68 Kto z dobrych szydzi, tym się Bóg brzydzi. — Ryś. cnt. 7; Czel. 30; Żup. 12.
Chto z dobréch szédzi, tym sę Pan Bóg brzédzi. Cen. Kasz. 7.
69 Lepiej być dobrym, niż uczonym. — Knap; Dąbr. 7.
70 Nie jak wiele patrz, ale jak dobrych. — Knap. 599.
71 Nikt dobrego nie zepsuje, ani złego nie naprawi.
72 Pomarli dobrzy. — Gem. II. 245.
73 Sobie nazbyt dobry nikomu nie będzie szczodry. — Knap. 502.
74 Taki dobry, że łyżką go jeść.
75 Wolę mało dobrych, niż wiele złych. — Knap. 599; Ern. 647.
76 Wòn je wszétkim lédzom dobry, ale sobie nálepszy. — Cen. Kasz. 18.
77 Z dobrym, dobrym będziesz.
