Ejszyszki.
Ejszyski świadek. — Karł. 12.
T. j. przedajny, nieuczciwy. — Ejszyszki, mała mieścina w pow. lidzkim, której okolice zamieszkane są przez wiecznie procesującą się szlachtę.
Ekonom.
1 Ekonomska kobyła, młynarska świnia a księża gospodynia dobrze się mają.
2 Ekonomski koń górą łeb nosi.
Elegant.
1 Elegant na psich nóżkach.
2 Elegant nie ubierze się bez igły, a nie rozbierze bez noża.
3 Elegant z hreczanej mąki.
4 Elegant z królewskiej (z wileńskiej) psiarni. — Petr. 174.
5 Elegant z mogiły, co mu oczy wygniły. — Petr. 174.
Odm. ..., co mu ślepie wygniły.
6 Elegant z morskiej piany.
Odm. Jegomość z morskiej piany, a cybuszek konopiany.
Eleonora.
Każda Eleonora znajdzie swego amatora.
Eljasz.
In diebus Eliae, kiedy zakstą kije. — Ryś. cnt. 4.
Kiedy kije zakstą. Mącz.
T. j. nigdy, kiedy kije zakwitną; na cztery króle.
Eljasz św. (20 lipca).
1 Na św. Eljasza jedz chleb i rozpaś się.
2 Na świętego Eljasza z nowego użątku kasza. — Gluź. 568; Kolb. XVII. 172.
.... z nowego wątku kasza. Kolb. M. I. 185.
Emeryt.
1 Emerytowi droga przez wieś.
2 Emeryt żyje na kredyt.
Emil św. (11 października).
Na Emila babskie lato się przesila. — Liwocz. 34; Wierzb. 178.
Enema.
Nie pomoże już enema, kiedy duszy w człeku niema.
Eugienjusz św. (30 grudnia).
Jeśli da śnieg Eugieni, to zima się przemieni.
Ewa.
1 Bonuje sobie, jak Ewa w raju.
Pozwala sobie, żyje, używa rozkosznie.
2 Chuda (zła), jak sucha Jewa.
3 Djabeł Ewę po włosku zwodził, Ewa Adama po czesku, Bóg ich po niemiecku gromił, anioł zaś po węgiersku z raju wygnał. — Ryś. cnt. 3; Wójc. Obr. II. 137; Czel. 459; Wurzb. 244.
Djaboł zwiódł Ewę niby po włosku, Ewa Adama słowy po czesku, anioł ich gromił: halt po niemiecku, z raju ich wygnał już po węgiersku. — Haur. rkp; Lip. Str. 109; Kolb. VIII. 276.
Przysłowie to Darowski (Wieniec, r. 1872, N. 11) odnalazł i w dziele angielskim Howela (ur. 1594), w którym brzmi ono: Adam był kuszon po włosku, prosił o miłosierdzie po francusku, wygnano go z raju po holendersku.
4 Gdy Ewa kądziel przędła, Adam ziemię kopał: kto tam był szlachcic wtenczas, i kto komu chłopał? — Kochow. Epigr.
Ob. p. w. Adam, N. 6.
5 Grzej się Ewka, kiedy się palą drewka.
O próżnujących. Przysłowia tego używają również w tym znaczeniu, co: kuj żelazo, póki gorące, korzystaj z okazji.
6 I pani Ewa nie była ciekawsza. — Lip. Str. 109; Kolb. VIII. 277.
7 Jewa jabłko zjadła, a Jadamowi wògrizkę da. — Cen. Kasz. 19.
8 Nie służy Panu Bogu, tylko Ewie, kto nie chodzi na podeszwie tylko na cholewie.
Ob. p. w. Ewa św., N. 4.
Ewa św. (24 grudnia).
1 Koło świętej Ewy noś długie cholewy. — Gluź. 574; Kolb. XVII. 176; Wierzb. 182; Kolb. M. I. 199.
2 On nie służy Panu Bogu, tylko świętej Ewie, bo nie chodzi na podeszwie, tylko na cholewie. — Gluź. 575; Kolb. XVII. 176.
Nie słuzyłeś Panu Bogu, ino święty Jewie; nie chodźiłeś w butach, ino na cholewie. Koś. 100. Un nie słuzy Jadamowi jęno Jewie, bo nie chodźi na nápiątku jęno na cholewie. Koi. 102. Nie służę Panu Bogu, tylko św. Ewie, nie chodzę ja na bucie, ale na cholewie. — Nie służy Panu Bogu, tylko św. Ewie (Ewie), kto nie chodzi na podeszwie, tylko na cholewie. — Kocha się w pannie Ewie (pewno się kocha w Ewie), bo chodzi na cholewie.
3 Po świętej Ewie chodzi się w cholewie.
Ewangielja.
1 Nie ewangielja to. — Knap. 632.
Powiem też zdanie swoje: wszak nie ewanielja; może kto chce wierzyć. Latos. Kom.
2 Prosta ewangielja, może jej wierzyć, kto chce. — Ryś. cnt. 12.
Prosta ewangielja, może w nią kto chce wierzyć. Wójc. Prz. I. 31.
Ewka ob. Ewa.
