4 Kto płócze flaki, rozumie że każdy taki. — Monit. warsz. 1771, str. 752.
..., myśli, że każdy taki. Now. 38; Kolb. VIII. 258. Kto jada flaki, mówi, że każdy taki. Czel. 372. ..., myśli, że każdy taki. Lom. 16. Gdo jádá flaki,... Cinć. 14.
5 Lepsze flaki, niż raki.
Flegma.
Flagma — powróz na stare. — Ryś. cnt. 3.
Flagma = flegma; t. j, że obfitość flegmy w drogach oddechowych u osób starych jest bardzo groźną.
Flinta.
1 Dobra flinta nie na jednego ptaka.
2 Jakbé z flinté wéstrzeleł. — Cen. Kasz. 12.
Tak nagle, piorunem.
Flis. Flisowski.
1 Bywaj (przybywaj) flisie! póki coś na misie. — Gluź. 405.
Witaj panie flisie! kiedy niema nic na misie. Kolb. VIII. 270. Przybywaj flisie! póki na misie. — Przybywaj lisie! póki co na misie.
Przysłowie stosowane do późno przychodzących, lub spóźniających się.
2 Flisi wyglądają gdzie co wisi.
3 Flisowskie odprawuje nabożeństwo. — Trotz, p. w. Flis.
T. j. klnie, przeklina, na czym świat stoi.
4 I flis drwi z retmana, kiedy się go nie boi.
Florek.
Florek go w pysk bije. — Trotz, p. w. Florek; Kolb. VIII. 276.
Womituje.
Florek św. ob. Florjan św.
Florjan św. (4 maja).
1 Deszcz w św. Florjana, skrzynia groszem napchana. — Wierzb. 170; Kolb. M. I. 157.
2 Święty Florek daje podwieczorek.
Folgować.
Każdy rad sobie folguje. — Trotz, p. w. Folgować.
Każdy sobie dogadza; przebacza, pobłaża.
Folwark.
1 Folwark barziej włodarzowi pożyteczny, niż panowi. — Knap. 227; Dąbr. 4; Wójc. Przyp. 122.
Folwark barziej urzędnikowi.... Knap. 122.
2 Folwark na barki, fortunę w garść, i dalej w nogi. — Przyb. rkp., dop.
Fornal.
Bez fornala konie wóz rozniosą.
Fortel.
1 Fortel fortelem, chytrość chytrością podchodzą. — Kosz. Lor.
2 Fortel zwycięży by namocniejszego. — Stryj Gon.
Fortuna.
1 Czego fortuna nie dała, tego nie wydziera. — Pilch. Sen. II.
2 Często choć fortun sześć, a niema co jeść. — Glog. 61.
3 Człowiek śpi, a fortuna muchy ogania.
4 Fortuna, choć ślepa, przecie ludźmi brakuje. — Żegl. I. 43.
5 Fortuna, co jedną ręką daje, to drugą wydziera. — Pilch. Sen. I.
6 Fortuna często rozumowi sprzeczy. — Fred. I. 690; Mon. Ench. 187; Mon. Gr. 380.
7 Fortuna dziesięciu minie, jednego ułapi.
8 Fortuna kołem się toczy.
Odm. Fortuna kołem się toczy: jednemu w tył, a drugiemu w oczy. — ...: temu tyłem, a temu (a tamtemu) zajrzy w oczy. — ...: kto na spodzie, tego tłoczy. § Fortuna zawżdy na kole się toczy, A z tym na zdradzie, z kim napiękniej w oczy. Rej. Zw. Kto wie, jak fortuna koła swe potoczy. Tward. Wł.
9 Fortuna na jednym kole, a bieda na dwóch.
10 Fortuna przyjaciela, Bóg fortunę dawa. — Zimor. Siel.
11 Fortuna spytluje złemu, niż skrupi dobremu.
12 Fortuna statkować nie umie. — Żegl. I. 43.
13 Fortuna ślepa. — Żegl. I. 43.
Fortuna ślepa, a szczęśliwy głupi. Trotz, p. w. Fortuna.
14 Fortunie wierzać nie trzeba. — Żegl. I. 43.
15 Fortuno matko! kiwnij ogonem gładko.
16 Fortuny ubywa, a dzieci przybywa.
17 Gdy pani fortuna zabłyśnie, to się drzwiami i oknami ciśnie.
18 Jak fortuna minie, i przyjaciel i sługa każdy w stronę kinie. — Gaw. Siel. II.
19 Kowal fortuny nie kuje, sobie ją kto chce zbuduje. — Fred. I. 18; Wójc. Przyp. 93; Czel. 160; Mas. 150.
Leszek, pomniąc na dawny stan, że był złotnikiem, Mawiał: że każdy fortuny swej jest rzemieślnikiem. Min. Ryt.
20 Łapaj fortunę z przodu, z tyłu niemasz za co. — J. Kochan. Fr.
Odm. .... z przodu, bo z tyłu łysa.
21 Moja fortuna nie długa, nie szeroka, ale za to głęboka.
O Podlasiu, gdzie szlachta jest biedna.
22 Takie jest fortuny igrzysko: raz wysadza wysoko, drugi zsadza nisko.
Fortys.
Gdy przyjdzie godzina mortis, nie pomoże i doktór Fortys.
Franciszek św. (4 października).
1 Na świętego Franciszka przylatuje pliszka. — Chocisz. I. 627; Żup. 43; Wierzb. 163 i 168; Kolb. M. I. 113.
2 Na św. Franciszka zielenią się łany i ze swego zimowiska wracają bociany. — Wierzb. 168; Kolb. M. I. 129.
