8 Podobny, jak małpa do szlachcica. 9 Podobny, jak niebo do ziemi. 10 Podobny, jak piernik do wiatraka. 11 Podobny, jak pies do wiązki siana. — Kolb. VIII. 264. Odm....Jak pies do obwarzanka. — ... Jak pies do żyda. 12 Podobny, jak pięść do nosa. — Wójc. Prz. II. 270; Czel. 573. Przyrównać pięść do nosa. Dykc. II. 80. Stosuje się to, jak pięść do nosa. Dykc. II. 110. — To paseje, jak piso na wóko. Cen. Kasz. 13. Podobny, jak piędź do oka. 13 Podobny, jak pudel do młynarza. 14 Podobny, jak sterta siana do księdza kapelana. 15 Podobny, jak szczupak do ziarna ikry. 16 Podobny, jak śledź do kuropatwy. 17 Podobny, jak zając do biskupa. 18 Podobny podobnego sobie smakuje. — Fred. 1. 213; Trolz, p. w. Podobny; Żup. 8. Odm. Podobny podobnego szuka. § Podobni z podobnymi się parzą. Chrość. P/tars. 19 Podobny z nosa do kosa, z gęby do zięby, z głowy do krowy, z łysiny do świni. T. j. wcale niepodobny. 20 Wyrżnij, wymaluj, podobny do niego.
Podole. Podolski.
1 Choćbyś poszedł na Podole, nie znajdziesz chleba na stole.
T. j. wszędzie pracować trzeba.
2 Ma nogę, jak u podolskiego złodzieja. — Glui. 428; Karl. 14.
Odm. Ma ręce, jak....
Ob. p. w. Podlasie, N. 6.
3 Na Podolu jak w stodole. — Siark. rkp.
T. j. gleba podolska urodzajna, żyzna.
4 Na Podolu pszenica bez kąkolu.
Odm. Mówią, że tam na Podolu rośnie żyto bez kąkolu.
5 Nie trzeba po guzy jeździć na Podole. — Wypr.
T. j. kto awantur, guza szuka, i tu je znajdzie.
6 Poszedł na Podole. — Lip. rkp.
T. j. uciekł, wywędrował gdzieś daleko.
7 Rycerz na Podolu, u tchórz na Podgórzu.
8 Tęgi, jak wół podolski.
Podolski ob. Podole.
Podpanek. Podpankowie więcej dokuczą., niż panowie.
Podpić sobie. Gdy sobie ludzie podpiją, wtenczas poznać fantazyja. — Flor. 154; Mon. Ench. 188; Mon. Gr. 380; Gr. Lat. 413; Czel. 138.
Podpierać. Kto podpiera, ten pozbiera. — Kolb. VIII. 25S. Odm. Kto podpiera, grosze zbiera. — Kto stare podpiera, ten zbiera; a kto buduje, ten marnuje. — Podpierać, a zbierać.
Podpiły.
Człowiek podpiły Panu Bogu miły.
Podrostek.
Podrostek, żabie do kostek.
Podróż. Podróż nie tuczy, lecz rozumu uczy.
Podróżny. 1 Będzie śpiewał próżny przed zbójcem podróżny. — Kolb. VIII. 247. 2 Podróżnego i gałąź drapie.
Podsłuchywać. Jak bedzies podsłuchowa!, to ci bedzie djabeł po śmierci do ucha trombił. — Mat. rkp.
Podstarości. 1 Pan podstarości po grzbiecie chłości. 2 Podstarościowie są to jak wróble na pańską pszenicę.
Podszewka. Lepsza podszewka niż suknia.
Poduszczający. Poduszczający i czyniący równo grzeszy (równo ma być karany). — Knap. 882. Poduszczający i źle czyniący zarówno grzeszą. Now. 77.
Podwale. Jak cię zwalę, to polecisz na Podwale. — Wł. Sab., Dzień, uarsz., r. 1855, N. 255. Przysłowie warszawskie.
Podwórko. 1 Każde podwórko raa swoję śmiecie. 2 Na cudzym podwórku i trzaski biją. Odm. Na swoim podwórzu i wióry biją. 3 Na swoim podwórzu i pies pewniejszy. 4 Przyjdziesz ty (jeszcze) na moje podwórko! T. j. wpadniesz ty jeszcze w moje ręce, zobaczymy się jeszcze.
Podwórze ob. Podwórko.
Podwyższenie św. Krzyża ob. Krzyża św. Podw.
Podzięka. Podzięk na wóz nie położysz.
Poeta. 1 Poeta do kotleta. 2 Poeta z prawdą nic zawsze w zgodzie. — Noio. 77. 3 Znał kto kiedy poetę trzeźwego? — nie uczyni taki nic dobrego. — J. Kochan. Koch.
Poganin. Pogański. 1 Ani poganin, ani chrześcijanin. Ni poganin, ni chrześéjanin. Bielic. Niedz. 2 Pogańskie cnoty, pionka, cygańskie przysięgi jednakiego efektu. — Zabcz. Et. 11; Wójc. Przyp. 118.
Pogański ob. Poganin.
