36 Póty wól orze, dopóki może.
37 Przy starym wole uczy się orać młody.
38 Spragniony wół i z kałuży się napije.
39 Sprzedaj woły, a kup smoły.
40 Starym wołem nie orać.
41 Stary wół bruzdy nie psuje.
Odm. Stary wół brzozny (brózny) nie psuje.
42 Tak wiele skór wołowych, jak cielęcych przychodzi na rynek. — Flor. 101; Mon. Finch 220; Mon. Gr. 422.
Tela wołowych skórek idzie na tórg, jako cielęcych. Cini. 36.
43 Tak wół ryczy, jako i krowa. — Rej. Zw.
44 Tego wołu do rzeźnika, którego krowa zbije.
45 Trudno tego wołu wodzić, co sam nie chce chodzić. — Flor. 86.
Trudno takieho woła wódzec, co nie chce sąm chódzec. Cen. Kasz. 20. Ciężko wołu wodzić, kiedy nie chce chodzić.
46 Trudno wołu do wody ciągnąć, kiedy mu się pić nie chce.
47 Trudno z jednego wołu dwie skórze zedrzeć. — Ryś cnt. 15; Czel. 356; Mas. 168.
Trndno z jednego wołu dwie zedrzeć skóry. Kolb. VIII ’269. — Z jednego wołu dwóch skór odrzeć niepodobna. Gem. II. 386. Nie ściągnie dwóch skór z jednego wołu. § Trudno z jednego wołu dwóch skór łupić. Pot. Now.
48 Wie wół, gdzie wody dół.
49 Wołowi choćbyś wina nalał, leda w kałuży będzie wodę wolał. — Rej. Wiz.
Ob. p. w. Osiei, N. 4.
50 Wolu i psa chroń się z przodu, a konia i gęsi z tyłu.
51 Woły wodził, a cieląt się boi.
52 Wóła sę nie chwAta za wógąn, le za rogi. — Cen. Kasz. 22.
53 Wół do woła, koń do konia rwie się.
Przypowieść niesie: wół do... Bratk.
54 Wół ma długi ozór, a nic nie mówi.
55 Wół rodzi wola. — Petr. Et.
56 Wół rogami, Świnia nogami.
57 Wół się broni rogami, a koń kopytem.
58 Wół za morzem po groszu, a od przewozu Sto złotych. — Ilyś. cnt. 16; Mas. 100; 507.
Odm. Za morzem wół po groszu, a sto przewóz.
59 Zapomniał wół, kiedy cielęciem był. — Przyb. rkp.
Nie pamiętał wół, jak (kiedy) cielęciem był. Kolb. VIII 262. Zabaczył wół, że cie — S lakiem był. Frischb. I. 304. Zapomniał wół, I że cielakiem buł.
60 Ze starym wołem młody orze społem.
61 Z wołu tylko mięso.
Ob. N. 9.
Wór.
1 Dziurawego woru trudno napchać. — Ryś. cnt. 3 (wyd. z r. 1618).
Dziurawy wór trndno napchać. Ryś. cnt. 5 (wyd. z r. 1634 i wyd. b. m. i r.); Mon. Gr. 379. Dziurawego woru nie napchasz. Żegl. II. 70. Dziurawego woru nie napełnisz. Knap. 226; Ern. 654; Żegl. II. 70; Trotzr p. w. Wór; Łysk. 57. Dziurawego worka nie napełnisz. Now. 21; Koi. 103. § Dziurawego woru nikt nie nasyci. Gilów. Dzinrawy wór trudno napełnić. Petr. Pol. Wór dziurawy trudno zatkać. Petr. Pol.
2 Jaki worek, taki dworek.
3 Ja za worek, ty za dworek.
4 Kto ma worki pełne, nie obwija słów w bawełnę.
5 Kto nie może worem, zapłaci robotą.
6 Lepiej z worka, niż z przvtworka. — Nadm. 726 i 749.
Przytworek (w Malborskim) — schowankow skrzyni, w którym się chowają papiery i pieniądze uciułane.
Ob. p w. Otworek.
7 Łacniej natkać jeden wór, niżeli wiele.
8 Miej worek, a będziesz miał dworek.
9 Nie wtśkaj ręki we wór, bć sę sparzysz. — Cci». Kasz. 13.
10 Nie z worka, to z przytworka.
Ob. N. 6 i p. w. Otworek.
11 Przed złotym worem każde drzwi otworem.
12 Pusty worek kłania sie.
13 Pusty worek, pusty żołądek.
14 Szyć wór jedwabną nicią.
T. j. niepotrzebny, nierozsądny wydatek.
15 To wór, to torba. — Linde, p. w. Wór.
Odm. To wór, to torba; to djabeł, to dwa. § To wór, to torba; jeden na drugiego gada; A jak w tym, tak i w owym śmieszna równie wada. Zabl. Fir.
T. j. jeden taki, jak i drugi.
16 W dziurawy wór sypiesz. — Knop. 1226; Noto. 100.
17 Wielki wór, lecz mały zbiór.
18 Wór próżny nie stoi prosto.
19 Wór tyle wart, ile w się bierze. — Pilch.
Sen. II 20 Wszędzie krewni, przyjaciele, kiedy worek jako cielę, a jak worek jako szmata, niema siostry ani brata. — Kolb. III. 201.
Odm. Znajdą się przyjaciele, gdy ujrzą worek jak cielę.
Ob. p. w. Mieszek, N. 8.
Wóz.
1 Byle jaki wóz, aby tyłek wiózł.
2 Był i na wozie i pod wozem. — Mas. 73.
Był pod wozem i na wozie. Kolb. VIII. 250.
3 Co je wozu po piątym kole, kie md sztyry dobre. — Cinć. 8.
