Ta strona została przepisana.
A.
Adam.
17 Dziesiąty kół w plocie — Adam Dorocie.
O dalekim lub urojonym pokrewieństwie.
Agata.
2 Każda Agata ma swoje tarapata.
3 Każda Agatka ma swego gagatka.
Agata św.
7 Święta Agata, wyjdzie mucha z za lata.
8 Święta Agáta wyrzuca jaskółkę z błota.
„Przed rozpoczęciem się zimy jaskółki zbierają się w stada i całemi takiemi stadami zanurzają się w błocie. Na wiosnę młode wychodzą stamtąd na św. Agatę, skąd i przysłowie.” Zb. Antr. XI. 42.
1 Sól św. Agaty chroni od ognia chaty. Kal. S. N. 1877, str. 125.
O święceniu chleba i soli w dniu św. Agaty por. Wisła, IV. 385.
4 Po św. Jágácie wyschną chusty na puocie. Wierzch. 194.
Agatka ob. Agata.
Agnieszka.
2 Dobra Agnieszka, kto z nią mieszka.
Agnieszka św.
20 Skromna, jak św. Agnieszka, a djabeł w niej mieszka.
10 Od św. Agniészki niszcz na drzewach liszki. Kal. S. N. 1877, str. 125.
16 Św. Jagna taje bagna. Kal. S. N. 1877, str. 125.
Albertus.
Bieży, jak Albertus z wojny.
Kiedy o tatarach słyszy, czy to nie bieży, jak Albertus z wojny. Birk. Ex.
O tchórzu, udającym zucha, o junaku. Przysłowiu dały początek dwa djalogi w Krakowie w r. 1596 wydane: jeden p. t. Wyprawa plebańska Albertusa, drugi: Albertus z wojny. Opisują one przygody parobka, wysłanego przez plebana na wojnę; parobek zbiegł, powrócił do domu i wylicza swe waleczne czyny zdziwionemu księdzu.
Amator.
4 Amator hultajskiego bigosu i leniwej kapusty.
Ambroży św.
2 Na św. Ambrozy kręć dobrze powrozy, a na św. Maciéj niech je porwą, kaci.
3 Na św. Ambrozy trzymaj dobrze kozy.
Amen.
3 Zrobić co na amen
T. j. zupełnie, skutecznie.
2 Jak amen w pacierzu, a Pan Bóg na niebie.
Amsterdam.
2 Widział Amsterdam w Paryżu.
Ananas.
3 Ananas z kociej wełny.
Andrzej.
3 Zdybali się (zebrali się) dwa Jędruchy: jeden ślepy, drugi głuchy.
Andrzej św.
2 W wilją św. Andrzeja jest dla dziewcząt nadzieja. Gluź. 574.
3 Na św. Jędrzeja trza kożucha dobrodzieja. Gluź. 574. — .... trza kożucha mądrzeją.
Anna św.
6 Św. Anno, uproś swego wnuka, niechże wyda za trzy jedna włóka, a ma rolnik, czego z roli szuka. Kal. S. N. 1877, str. 126.
7 Św. Anka da księżom baranka. Kal. S. N. 1877, str. 126.
Antoni św.
9 Siać grykę na Antoni, jeszcze to nic zapłoni — Kal. S. N. 1877, str. 125.
T. j. jeszcze to nie żaden wstyd.
7 O św. Antoni, wybawże mię z tej toni! Kal. S. N. 1877, str. 125.
