8 Brody dość, by tyle rozumu. — Knap. 45; Trotz, p. w. Broda; Now. 8; Czel. 502.
9 Jeszczeć broda nie urosła. — Knap., 319.
Jeszcześ młodzik, fryc, niedoświadczony.
10 Kto ma białą brodę, ten nie chodzi po wodę.
T. j. starego, siwego szanują wszyscy.
11 Miałkie brody—po same brody. — Czel. 513.
12 Na piędzi mąż, a na łokieć broda. — Knap. 45; Nom. 56; Czel. 502; Mas. 14.
13 Nie w każdej długiej brodzie zdrowy rozum siada. — Gem. I. 96.
Niezawsze u brody rozum bywa. Pot. W. Ch.
14 Pluje se do brody. — Cinć. 31.
Nie udało mu się, źle na tym wyszedł.
Brodaty.
1 Brodaty jak kozieł.
2 Nie każdy brodaty jest mądry. — Trotz, p. w. Brodacz.
Brodzić.
1 Brodzi, jak bóbr po błocie. — Now. 8.
Odm. Brodzi, jak bóbr w wodzie.
2 Ten się zmacza, kto brodzi. — Świat.
Brodzki.
Wolę z Brodzkim ryby łapać w stawie, niżeli z Solskim żyć o samej trawie.
Wiersz ten przytoczył Darowski (str 16) z kalend. Duńczewskiego za r. 1742; nie wiem czy istotnie jest przysłowiowym.
Broić.
Co drugi nabroił, zawinił, to ja mam zastąpić. — Knap. 90.
Co drugi nabroił, ja muszę zastąpić. Flor. 151.
Brona.
1 Brona, to matka rodzona.
2 Gospodarz się nie odurzy, gdy się za bronami kurzy. — Liwocz. 35; Kal. Ciesz. 679.
3 Jak się za broną kurzy, to gospodarz się nie zuzy.
4 Kiedy się za broną kurzy, będzie urodzaj duży (będzie żyta zbiór duży).
5 Kiedy się za broną kurzy, to się żyto burzy. — Frischb. I. 305.
Nalepi się żyto skórzy, jak sie pod bronami kurzy. Udziela, 109. Kiedy się za broną kurzy, to się żytko burzy; a kiedy się wlecze, to się gospodarz mało nie wściecze.
6 Lepszi kap, jak décht cek, rzekł lés pód bróną. — Cen. Kasz. 8.
7 Nakryj się broną, to się zagrzejesz.
8 Nie zawsze pomoże brona, kiedy rola zaperzona.
Bronić się.
1 Broni się jak od napaści.
2 Jako kto może, broni się. — Knap. 302; Ern. 1399.
Broniec.
Pan Broniec.
„Przysłowie litewskie, dla podobieństwa brzmienia, zamiast obrońca; tak go użył Mickiewicz w bajce: „Osioł i pies.” Por. Dar. 10.
Broń.
1 Broń miejscem, rusznica w lesie, kopja w polu, miecz na ulicy, puginał w cieśni—straszne są. — Zabcz. Pol. II. 9.
2 Broń pewna, żona gładka—rozkosz doczesna. — Wójc. Przyp. 64.
3 Daj Boże dobrą broń mieć, a nigdy jej nie używać. — Ryś. cnt. 3; Wójc. Przyp. 10; Czel. 370.
4 Dla pokoju tę broń noszę, o który cię Boże proszę. — Ryś cnt. 3; Wójc. Przyp. 7; Czel. 369.
5 Dobrą, ręką dobra broń, koń jeźdzcem, wojsko hetmanem, poddani królem, majętność gospodarzem. — Fredro. I 574; Czel. 376.
Domyślny wyraz: stoją, istnieją.
6 Najlepsza broń jest, nie trzeba się bronić. — Wurzb. 297.
7 Na się drugi broń nosi. — Wypr; Ryś. cnt. 11.
8 Tego trzeba hamować, co się do broni porywa; a co do mieszka, tego nie trzeba. — Ryś. cnt. 15; Wójc. Przyp. 31; Czel. 45.
Browar.
1 W browarze przesiaduje.
Pijak.
2 W browarze się urodził, w karczmie go okrzczono. — Gaw. Siel.
W browarze się urodził, w karczmie go ochrzczono, Za duszę w gorzałczane kieliszki dzwoniono. Mał. rkp.
3 Wszystko tam, jak w browarze. — Trotz, p. w. Browar.
Wszystko, jak w browarze pomieszać. Dykc. I. 30.
Bróg.
1 Bróg i stodoła, na co chcę wydoła.
2 Bróg myszy nie zagniecie.
3 Jak dziesięcinny bróg wszytko przyjmuje. — Ryś. cnt. 5; Czel. 336.
Bróg dziesięcinny wszystko przyjmuje, niczym nie brakuje. Knap. 46. Bróg dziesięcinny wszystko przyjmuje. Now. 8.
4 Lepiej mieć więcej brogów, niżli łańcuchów złotych. — Petr. Ekon.
5 Lepszy bróg, niżli snop. — Rej. Wiz.
6 Na brogu leżeć.
Próżnować, gnuśnieć.
7 Wón má brogi é stogi. — Cen. Kasz. 11.
Bogaty.
Bru ob. Ber.
Brud.
1 Każdy wie, że pod brudem biało.
2 Powiadają ludzie, że ciepło w brudzie.
3 Powinien brud jego pić.
O najwyższym stopniu czci, poszanowania.
