z jaką zaspokoiłeś pragnienie; gdybyś był wypoczął, a potém napił się nie wiele, niebyłbyś zachorował.”
Bóg wszystko stworzył dla dobra człowieka,
Wszystkie nam dary śle niebios opieka,
Więc się rozsądnie używać ich godzi,
Ale nadużycie szkodzi.
CZTERY ŻYWIOŁY.
Filip skończył czternasty rok. Ponieważ w tym wieku wypadało mu stanowczo obrać sobie jakiś zawód, rzekł do siebie:
„Zostanę ogrodnikiem. Nic przyjemniejszego, jak żyć wśród zieloności i zapachu kwiatów.”
Oddano go więc na naukę do ogrodnika, ale w jakiś czas, Filip wrócił do domu utyskując, że ciągle musi nachylać się ku ziemi a nawet czołgać po niej; narzekał na ból krzyża i kolan, słowem, wyznał, że niechce być ogrodnikiem, że woli zostać strzelcem.
„To mi dopiero życie! wołał z zapałem, gonić po cienistych lasach za zwierzyną, strzelać, bawić się, a potém spoczywać w chłodzie!”
