wdzięczne jesteśmy i uczynimy wszystko, czego wymaga. Oh! jakiegoż doznamy szczęścia, ujrzawszy go znowu!”
To posłyszawszy, matka rzekła do nich:
„Drogie dzieci! wasz ziemski ojciec, bez wątpienia bardzo dla was dobry, ale w niebie jest drugi Ojciec, daleko lepszy dla wszystkich ludzi, którzy są dziećmi Jego. Wprawdzie widzieć go w téj chwili nie możecie, również jak i waszego ojca, który jest w mieście.
Pan Bóg w swojéj dla nas dobroci kazał świecić słońcu, gwiazdom i księżycowi, rosnąć drzewom, owocom i kwiatom. Temi hojnemi darami, nieustanną nad stworzeniem swojém opieką, dowodzi, jak nas kocha. Pismo święte, z którego wyjątki często wam opowiadam, jest jakby listem od Niego, w którym nam swoją wolę oznajmia i Niebo obiecuje. Oh! tam czekają nas dary piękniejsze i radość większa nad wszystko, co ziemia dać może. To też powinniśmy kochać całą duszą Boga i wolę jego sumiennie spełniać. W niebie, będziemy oblicze Stwórcy oglądali, a szczęście nasze będzie tak wielkie, że nic w doczesnem życiu nie może dać o niem wyobrażenia!
Bóg, Ojciec wszystkich ludzi, jest miłością samą,
Dobrocią, przebaczeniem, ucieczką jedyną,
