Strona:Selma Lagerlöf - Legendy o Chrystusie (tłum. Markowska).djvu/141

—   137   —

wszystkich, gdyby go przy życiu znaleźli.
 Piłat zaś prawie gniewnie odpowiedział:
 — Czy to ciemność ta dzieci z was uczyniła? Rzekłbyś, zamieniliście się wszyscy w proroków i wykładaczy snów.
 Lecz dowódzca nie ustępował.
 — Nie tak trudno byłoby może uratować życie onego, gdybyś szybkiego posła wyprawił.
 — Pośmiewiskiem ludzkiem uczynić mię chcecie — odpowiedział wielkorządca. — Osądźcie sami, na co zeszłoby prawo i porządek w tej krainie, gdyby się dowiedziano, że wielkorządca ułaskawił zbrodniarza dlatego tylko, że zły sen nawiedził jego żonę.
 — Aleć to prawda a nie sen, żem Faustynę w Jeruzalem oglądał — rzekł młody retor.
 — Biorę to na siebie, by przed cezarem za przestępstwo moje odpowiedzieć — odparł Piłat. — A on zrozumie, że marzyciel, co bez oporu daje się męczyć