Ta strona została przepisana.
ramionami. Nie... nie, pomyślał, nie jestem powołany do tego! Pogorszyłbym tylko całą sprawę.
Oddalił się bez słowa od tłumu ludzi i poszedł do przystani, gdyż statek wynurzył się właśnie z poza ostatniego przylądka.
Strona:Selma Lagerlöf - Tętniące serce.djvu/175
