Strona:Selma Lagerlöf - Tętniące serce.djvu/183

Ta strona została przepisana.

wynikiem. Zadowolenie jakiego doznawał z tego powodu wzmogło się jeszcze nazajutrz kiedy się dowiedział, że Jan przywdział roboczą odzież i wziął się z powrotem do kopania rowów na mokradłach.
— Nie trzeba mu teraz wspominać o jego szaleństwie! — zapowiedział wszystkim w domu — Może odzyska jeszcze rozsądek. Nie miał go zresztą nigdy tak dużo, by mógł nim szafować hojnie.