w przekładzie Stanisława Gosławskiego wyszedł w Krakowie po polsku. Tymczasem w dalszym ciągu sam Szymonowicz ogłasza drukiem utwory łacińskie, jak Imagines dietae Zamoscianae (wyd. w r. 1604), lub pisze polskie: według przypuszczenia Węclewskiego w r. 1606 powstała sielanka Rocznica, około tegoż czasu napisał Szymonowicz Lutnię Rokoszańską, w r. 1610 (zaginiony) wiersz polski do Wacława Zamoyskiego. W r. 1613 i 1614 wyszły łacińskie utwory Szymonowicza, pod któremi podpisano imię autora: Simon Simonides z dodaniem nazwiska Bendonski (wiersze łacińskie w Institutiones Juris Regni Poloniae i In nuptiis Simonis Birkowski); to nazwisko więcej się na innych dziełach poety nie powtarza.
W r. 1614 ogłosił Szymonowicz najznakomitszy wytwór swego talentu Sielanki wraz z 34 Nagrobkami zbieranej drużyny, drukowane przez Marcina Łęskiego. Jest to niewielka książeczka in 4°, licząca kart 56 p. t. Simona Simonidesa Sielanki (poniżej ozdoba drukarska i pod nią):
W DRUKARNI AKADEMIEY ZAMOYSKIEY
DRUKOWAŁ MARCIN ŁĘSKI
ROKU 1614.
Karty oznaczono u dołu literami od Aŋ, (karta następna po tytułowej) do Oɱ, (karta przedostania). Nagrobki rozpoczynają się na karcie O.
Z innych główniejszych dzieł Szymonowicza wyszła w r. 1618 Pentesilea dramat łaciński, a Sielanki były jeszcze za życia jego wydane w r. 1626 i 1629, to ostatnie wydanie ukazało się zresztą może już po jego śmierci, Szymonowicz bowiem umarł d. 5 maja 1629 r.
