Strona:Sielanki i inne wiersze polskie.djvu/009

 Życie swoje spędził przeważnie we Lwowie, częścią przy boku Jana Zamoyskiego, jako jego sekretarz, po jego śmierci przebywał w Zamościu, jako wychowawca małego Tomasza Zamoyskiego; tam też w kolegjacie złożono ciało jego na wieczny spoczynek i uczczono pamięć jego nagrobkiem z obszernym wierszowanym napisem łacińskim.
 Wiszniewski (Hist. lit. VII, 191), podawszy tytuł pierwszego wydania Sielanek Szymonowicza, pisze: „Od drugiego wydania tegoż roku i tamże różni się tytułem; bo tu jest gotyka i antykwa, a tam antykwą i kursywą“. W egzemplarzach, należących do bibljoteki Ossolińskich (p. faksymil w Hist. lit. pols. Chmielowskiego I, 290) oraz do bibl. Czartoryskich (13882—48) jednakowo wydrukowano gotyką na karcie tytułowej wydania z roku 1614 słowa: „W Drukárni Akádemiey Zamoyskiey Drukował Marćin Lęski“, a resztę antykwą.
 Wydanie z roku 1626 Wiszniewski (l. c.) opisuje mówiąc, że w niem „zamiast fleronu jest mąż na koniu skrzydlatym z tarczą, na której herb Zamoyskich“; Maciejowski zaś inny daje opis jego: „Drugie to wydanie... ma takiż sam, co pierwsze tytuł, z tą różnicą, iż zamiast floresu jest jakowaś niewydatnie w drzeworycie wyrażona ozdóbka“ (Piśm. pols. I, 743) i w przypisku dodaje: „P. Wiszniewski... mylnie mówi, że męża na koniu skrzydlatym z tarczą, na której herb Zamoyskich przedstawia. Miałźeby inne jakowe od naszego z r. 1626 pochodzące wydanie mieć w rękach?" (ib. 744). Maci jowski też zaznaczył, że różni się to wydanie od pierwszego zwłaszcza w jednem miejscu, mianowicie koniec sielanki p. t. Orfeus inaczej w tem brzmi, niż w tamtem.