Strona:Sielanki i inne wiersze polskie.djvu/011

zmian powtarzano w późniejszych wydaniach. Sens jednak domaga się zmian, które zaznaczone zostały na str. 51 niniejszego wydania.
 Modernizację pisowni przeprowadzono na zasadach następujących: zam. v użyto u, zam. ʃ — s, zamiast i, y — j, zam. á — a, zam. śi, ći, źi — si, ci, zi, w niektórych miejscach w druku użyto y zam. i, drukujemy w tych miejscach i; zam. cż używamy cz; piszemy roz zam. ros — użytego przed spółgłoskami bezdźwięcznemi. Nie zachowujemy oznaczania spółgłosek bezdźwięcznych przed dźwięcznemi i odwrotnie, których asymilacja odbija się inaczej w ortografji pierwodruku niż w teraźniejszej, poprawiamy też i błędną w tym zakresie pisownię; dlatego piszemy ciężkie (zam. cięszkie), boskim (bozkim), łyżka (łyszka), potka (podka!) męskie (męzkie), nisko (nizko), wschodzi (wzchodzi), podrosszy (podrozszy!) siatkę (siadkę!); także w złożeniach z przyimkami: składać (zam. zkładać), schadzała (zchadzała), strzymasz (ztrzymasz), wschodzi (wzchodzi), spuści (zpuści) skąd (zkąd), stąd (ztąd), i t. p. wreszcie w wygłosie: być (zam. bydź), już (iusz), niestetyż (niestetysz) i t. d. Obce x oddajemy przez ks zgłoskotwórcze y, i przed samogłoską wyrażamy przez yj, ij np. Dijanna, tryjumf, wyrazy pospolite zapożyczone oddajemy w pisowni polskiej np. egipska (zam. Aegypska); w formach, gdzie się waha s i ś, piszemy jednostajnie: właśnie, śpi, śpiewa, podobnie też źle. Zachowujemy oboczność form: miedzy — między, lotryni — łotryni, bespieczny — beśpieczny, utrzymujemy stałą pisownię jesli (nie jeśli) oraz tubysmy, jakosmy, winnismy i t. d. stale, obok dalekośwa; zachowujemy pisownię pier-