Strona:Sielanki i inne wiersze polskie.djvu/048

DZIEWKA.

Sam sobie graj, sam wesoł bądź, jakoć się widzi:

25

Ucho moje muzyką szkodliwą się brzydzi.

DAPHNIS.

Dzieweczka acześ piękna, acześ urodziwa,
Pamiętaj, że Wenus jest bogini gniewliwa.

DZIEWKA.

Daj^[1] szczęsna Wenus była! Ja jej nic nie czynię;

Ona inszym panuje, mam ja swą boginię.

30

DAPHNIS.

Nie mow przeciw Wenerze, by cię nie chlusnęła.
Abo w nieoddziergnione sidło nie pojęła.

DZIEWKA.

Niech chluśnie, jako raczy; mam, kto mię ratuje:
Dijanna, co się wiekiem moim opiekuje,

Czemu mię szarpasz, jako inszą zapaśnicę?

35

Ani się mnie dotykaj, boć podrapię lice.

DAPHNIS.

Nie bądź tak zła, nie znikniesz przedsię przed miłością:
Żadna dziewka nie znikła^[2] przed jej wielmożnością.

DZIEWKA.

Zniknę, i Bog mi tego dopomoże; a ty

Zaniechaj mię. a indzie gotuj sobie swaty.

40

DAPHNIS.

Kto gardzi, gardzą też nim; i barzo się boję,
Że przyjdziesz na gorszego za tę hardość twoję.

DZIEWKA.

Co mi służą, mam z łaski bożej nie jednego;
Chęć moja nie przystała jeszcze do żadnego.

1. Daj — bodaj
2. zniknąć przed czem — uniknąć czego