Strona:Sielanki i inne wiersze polskie.djvu/081

Śpi tu piękna Neera; ani się tryksajcie,

45

I trawkę cicho szczypcie, i cicho stąpajcie.
Baranie ty rogaty, abo cię nie minie
Maczuga, abo capem jutro cię uczynię:
Nazbyteś się rozigrał. By to długo trwało,

Mnieby się raczej teraz rozigrać^[1] przystało.

50

Lekko, owieczki moje, lekko następujcie:
Śpi tu piękna Neera, spania jej nie psujcie.

Śpi tu piękna Neera: przydź, wietrzyku chłodny,
Przydź, wietrzyku, i czyń jej sen wdzięczny, łagodny.

Pozwalam ci i włosy obwionąć na czele,

55

Pozwalam, ach niestetyź! ty i w ucho śmiele
Możesz poszemrać, możesz i wargę całować.
A ja. nieborak, muszę przyjaźni folgować.
Lekko, owieczki moje, lekko postępujcie:

Śpi tu piękna Neera, spania jej nie psujcie.

60

Buhaj kędyś zaryczał. Niebaczny buhaju!
Jesli mi na złość czynisz, roście w tym tu gaju
Kijań^[2] na cię; koniecznie^[3] weźmiesz miedzy rogi:
Naryczysz się cały dzień, teraz nie czyń trwogi.

Gdyby w me^[4], wolałbym ja, żeby spać przestała,

65

Wolałbym, żeby ze mną te kwiateczki rwała.
Lekko, owieczki moje, lekko postępujcie:
Śpi tu piękna Neera; spania jej nie psujcie.

Słoneczko, o słoneczko! nie zajrzy^[5] nam cienia,

Pohamuj małą chwilę ostrego promienia,

70

1. rozjgrać.
2. koniecznie — nakoniec, wreszcie
3. kaźń — kara
4. gdyby w me — gdyby mogło być, jak pragnę
5. zajrzeć — zazdrościć