Ta strona została uwierzytelniona.
XI.
Gdy dzień Twój zblednie, rosnąć będziesz w świcie,
W dziecięciu Twoim, poranku nie rzucisz.
Jeśli krwi młodej młodo dawasz życie,
To lat dojrzałość w młodość znów obrócisz,
W tym mądrość leży, piękność i mnożenie
Lub szał Ci grozi lub wieku skażenie.
Gdyby Twój upór uporem był świata,
Ludzkość niedługie czekałyby lata.
Ci którym wdzięków i zalet nie dano,
Niech bezpotomni umierają skrycie.
Bogate dała natura Ci wiano,
Hojnych jej darów strzeż pieczołowicie.
Pieczęcią Ciebie natura nazywa:
Masz odbić siebie, póki pieczęć żywa.
