Ta strona została uwierzytelniona.
LV.
Marmur i książąt poświęcone sławie
Pomniki złote, wiersza nie przeżyją;
Lecz świecić będziesz, w mych rymów oprawie,
Jaśniej niż kamień, gdy go czasy zryją.
Bo straszne wojny obalą posągi,
Murarza dzieła wykopią z posady,
Lecz Marsa miecze, lub wojny pożogi,
Pamiątek Twoich nie sprawią zagłady.
Z drogi Twej zemkną wrogów zapomnienia,
Mimo śmierć przejdziesz; i Twa chwała zdole
Podziwem krzepić przyszłe pokolenia,
Aż świat zaginie w przemian losu kole.
Aż żyw powstaniesz w dzień Sądu z martwoty,
W wierszu żyć będziesz, hołd zbierając cnoty.
