Strona:Sophie de Ségur - Przygody Zosi i wesołe wakacje.djvu/170

położenie i rozumiem doskonale, jak niemiłem ci było, że obcy jakiś przybysz zabiera serca twych przyjaciół i rodziny, że okazują mu szczególne względy, ponieważ jestem krewnym Zosi i przebywałem wśród czerwonoskórych, jednym słowem obudziłem pewne zaciekawienie pojawieniem się wśród twojej rodziny.
 — Umiesz tak świetnie wytłómaczyć to, co mię gnębiło najwięcej! zawołał Leoś.
 — Dlaczego myśmy nie mieli takich myśli? Dlaczego tylko Leoś?.. pytał Jakóbek
  — Bo, bo... wszyscy nie są jednacy, mój Jakóbku. — odrzekł Pawełek, nieco tym pytaniem stropiony — a zresztą jesteście wszyscy młodsi od Leosia, a więc...
 — A więc co? dopytywał Jakóbek natarczywie.
 — Więc... więc jesteście zbyt dobrzy dla mnie — odparł Pawełek — nie wiedząc już jak wybrnąć z sytuacji.
 — Ha! ha! ha! To mi się podoba! — zawołała śmiejąc się Zosia. Oto odpowiedź, która nic a nic nie wyjaśnia! Dzicy nie nauczyli ciebie dobrze rozumować!
 — Ale za to serce nauczyło go dobrem