Strona:Sophie de Ségur - Przygody Zosi i wesołe wakacje.djvu/49

zjadła u mnie — zaśmiała się panna Julja Wracajże teraz predko do mamusi, żeby się nie gniewała.
 Zosia pobiegła do salonu, złożyła rzeczy, tak jak mamusia kazała i zaczęła bawić się zabawkami, ale nagle uczuła ciężar w żołądku, główka też bolała. Dziewczynka usiadła na małym stołeczku, oczki zmrużyła, straciła ochotę do rozstawiania swoich drewnianych naczyń kuchennych i zachowywała się tak cichutko, że pani Irena obejrzała się i zauważywszy bladość Zosi zapytała pośpiesznie:
 — Co tobie jest? Może jesteś chora?
 — Nie, mamusiu, tylko mnie troszkę główka boli?
 — Od kiedy?
 — Jak tylko złożyłam robotę.
 — Może coś zjadłaś, Zosiu.
 Zosia zawahała się z odpowiedzią, ale po chwili szepnęła cichutko.
 — Nie, mamusiu, nic nie jadłam.
 — Widzę po twojej twarzy, że powiedziałaś nieprawdę — oburzyła się matka — pójdę zaraz zapytać pannę Julję i dowiem się co jadłaś.