Strona:Sophie de Ségur - Przygody Zosi i wesołe wakacje.djvu/59

 — Mieszaj dobrze, moja droga, odparła Zosia z pewnością siebie, rozpuści się napewno.
 — Ale twoja herbatka jest zupełnie zimna — zawołał Pawełek.
 — Bo już stoi dość długo — odpowiedziała Zosia.
 — Kamilka podniosła filiżankę do ust i spróbowawszy dziwnego napoju, odstawiła go ze wstrętem.
 — Fe! Jakie to okropne!.. zawołała — przecież to niepodobne wcale do herbaty!
 — Zupełnie smak kredy — dodała Madzia, spluwając.
 — Co ty nam dałaś, moja Zosiu? — oburzył się Pawełek. Jakaś okropna mikstura! Tfu!
 — Tak wam się moja herbatka niepodoba? szepnęła Zosia zakłopotana.
 — Zasługujesz na to, żebyśmy cię zmusili do wypicia tego ohydnego napoju, jakim nas uraczyć chciałaś, — zawołał Pawełek.
 — Jesteście doprawdy bardzo wymagający i wybredni — broniła się mała solenizantka.
 — Przyznaj sama, że nawet dla niewy-