Strona:Sophie de Ségur - Przykładne dziewczątka.djvu/194

XXVII.

Teatr amatorski i zabawa we dworze.

 Od kilku dni ruch wielki panował we dworze, wbijano gwoździe w oranżerji przylegającej do salonu, rozsuwano kwiaty, pieczono ciasta.
 Dzieci nie dopuszczały Elizy do oranżerji i starały się przytrzymywać ją jak najdłużej u siebie, okazując wielkie zadowolenie z powodu, że już wolno jej przebywać z niemi.
 Dobra dziewczyna domyślała się potroszę, że chodzi o zrobienie jej jakiejś niespodziaki i udawała, że o niczem nie wie.
 Wreszcie nadszedł dzień oznaczony. O godzinie trzeciej ogromne było zamieszanie w całym domu. Eliza ubierała się w swoim pokoiku, gdy wpadły dzieci, niosąc olbrzymi kosz przykryty. Muślinowe ich sukienki, które nakładały tylko w święta, świadczyły, że jest jakiś uroczysty nastrój w domu.
 — Przyszłyśmy cię ustroić, moja Elizo, przemówiła Kamilka, przynosimy wszystko, co potrzebne jest do twej toalety.