168
78. posiedzenie Sejmu w dniu 14 marca 2019 r.
Informacja ministra spraw zagranicznych o zadaniach polskiej polityki zagranicznej w 2019 roku
Spis treści
Poseł Ryszard Petru Panie ministrze, kilka pytań. Po pierwsze, gdzie jest wrak tupolewa? Co zrobiliście, żeby go ściągnąć? (Oklaski) Co otrzymała Polska w zamian za konferencję antyirańską? Proszę państwa, pytanie o offset: Dlaczego działania, które podejmowane są przez polski rząd, tak naprawdę mają na celu likwidację polskiego przemysłu? Jak można kupić od Amerykanów sprzęt, nie zapewniając produkcji w Polsce? Dlaczego MSZ tak szczodrze wspiera o. Rydzyka? Czy jest zgodne z polską racją stanu wspieranie tak radykalnych i skrajnych uczelni? Mam pytanie: Czy działanie ministra Ziobry jest zgodne z polityką polskiego rządu, a mianowicie wniosek do Trybunału Konstytucyjnego dotyczący zbadania zgodności z konstytucją traktatu unijnego? Proszę państwa, piszecie niestety historię na nowo. Nazwiska takie jak Skubiszewski, Olechowski, Bartoszewski, Geremek to były nazwiska, z których mogliśmy być dumni. Z waszej polityki niestety nie możemy być dumni, musimy się za nią wstydzić. I czy to nie jest upokarzające, panie ministrze, że Jarosław Kaczyński nazwał pana wybór eksperymentem? I czy przypadkiem cała nasza polityka ostatnich kilku lat nie jest eksperymentem? Z przykrością muszę stwierdzić, że to jest kompromitacja, ignorancja i infantylizm. Trzeba będzie jak najszybciej to odkręcić. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Wicemarszałek Barbara Dolniak: Dziękuję bardzo. Zapraszam do wystąpienia pana posła Michała Jacha, Prawo i Sprawiedliwość. Bardzo proszę.
Poseł Michał Jach: Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Z racji pełnionej przeze mnie funkcji przewodniczącego sejmowej Komisji Obrony Narodowej głównym przedmiotem mojego zainteresowania jest w ramach polityki zagranicznej polityka bezpieczeństwa. Panie ministrze… (Poseł Joanna Mucha: Nie ma ministra.) …pragnę mocno podkreślić, że polityka bezpieczeństwa to jest jeden z największych sukcesów polityki zagranicznej w ostatnich latach. Jako państwo, które jeszcze 4 lata temu było traktowane jak członek NATO drugiej ligi, uzyskaliśmy status jednego z najważniejszych ogniw Sojuszu, a na wschodniej flance jesteśmy państwem, które wprowadza standardy bezpieczeństwa. Poprzez aktywną politykę wraz z naszymi sąsiadami doprowadziliśmy do sytuacji, że w ramach eFP – wysuniętej obecności – w regionie
stacjonują wojska sojusznicze w sile trzech batalionowych grup bojowych, a w Polsce jest amerykańska brygada pancerna, która służy, która ciągle szkoli się wspólnie nie tylko z polskimi Siłami Zbrojnymi. W Szczecinie Wielonarodowy Korpus Północ– Wschód podniósł swoją gotowość do poziomu VJTF, czyli bardzo wysokiej gotowości bojowej, i obecnie jako największe dowództwo NATO-wskie w regionie jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo rejonu całego Morza Bałtyckiego. Polska poczuwa się również do wzięcia współodpowiedzialności za bezpieczeństwo w całej Europie, a także na innych kontynentach. Aktualnie ok. 1500 polskich żołnierzy bierze udział w wielu misjach w różnych zakątkach świata. Nasze okręty uczestniczą w NATO-owskich stałych grupach morskich na Morzu Północnym, Morzu Śródziemnym oraz Morzu Czarnym. I to, co najważniejsze – zintensyfikowaliśmy i nadal wzmacniamy bilateralną współpracę polityczno-wojskową z naszym najważniejszym sojusznikiem, Stanami Zjednoczonymi. Perspektywy rozwoju współpracy polsko-amerykańskiej nakreśla przyjęta we wrześniu 2018 r. przez prezydenta Rzeczypospolitej i prezydenta Stanów Zjednoczonych deklaracja „Obrona wolności i budowanie dobrobytu poprzez polsko-amerykańskie partnerstwo strategiczne”. Rozszerza ona możliwości wsparcia administracji USA dla realizacji priorytetów w dziedzinie bezpieczeństwa, w tym wzmocnienia obecności wojskowej USA w Polsce. Nasze priorytety w tych relacjach obejmują, po pierwsze, rozszerzenie obecności sił sojuszniczych, w tym amerykańskich, w Polsce i w rejonie w ramach wzmacniania wschodniej flanki NATO, po drugie, wspólne projekty w sferze bezpieczeństwa i obronności, takie jak instalacja systemu obrony przeciwrakietowej Aegis Ashore w Redzikowie czy współpraca sił lotniczych. Obecnie ze Stanami rozmawiamy już nie o tym, czy będzie dalsze rozszerzenie, tylko o tym, jak wielkie będzie to rozszerzenie i jak będzie to szczegółowo wyglądać. Strategiczne partnerstwo Polski i Stanów Zjednoczonych zyskało status znaczącego składnika wspólnoty transatlantyckiej, a utrzymanie silnych więzi transatlantyckich leży w interesie wszystkich po obu stronach Atlantyku. To nie jest tylko interes Polski – również na tych relacjach korzystają Stany Zjednoczone. Uczestniczymy aktywnie w zakresie bezpieczeństwa w relacjach regionalnych: w ramach Grupy Wyszehradzkiej (V4), Formatu Bukareszteńskiego (B9) czy też państw regionu Morza Bałtyckiego, od szczebla prezydenta Rzeczypospolitej, poprzez rząd, do relacji międzyparlamentarnych, o których wspominał pan minister Czaputowicz wcześniej. W ramach tych kontaktów wielokrotnie spotykamy się z opiniami, że Polska jest odpowiedzialnym sojusznikiem, który powinien odgrywać i odgrywa znaczącą rolę w naszym regionie w zakresie bezpieczeństwa. Mamy bardzo dobrą współpracę militarną z naszymi sąsiadami zza Odry. Nasze wojska systematycznie szkolą
