Ta strona została przepisana.
NIKT NIE CZEKA JUŻ NA NIC...
Nikt nie czeka już na nic. Wszyscy bardzo starzy
Pożegnali się z sobą westchnieniem żałosnem,
Czekający zdarzenia, które się nie zdarzy:
Na wschód naszego słońca i na naszą wiosnę.
Wierzymy jeno jeszcze, że nie mamy wiary
I że jej nie możemy mieć, bo już zbyt późno;
Przeto jest smętnie cichy każdy cyprys stary,
Który wie, że spodziewać się czegoś jest próżno,
Że nie znajdzie udziału w żadnym boskim darze,
Że nie ziszczą się trudy żadnego szukania; —
Nadzieję ma łopata jeno i grabarze,
Nadzieję niewesołą: — nowego grzebania.
