nagle staje po strony carycy i oznajmia, że go aresztuje, — sam oddaję swą szpadę.
Izmajłow wsadza tę nieszczęsną kukłę do karety i wraz z kochanką Elżbietą Woroncow wiezie do Peterhofu. W Peterhofie Piotr III podpisuje zrzeczenie się tronu i zostaje zamknięty do jednego z oddalonych pokoi. Na chwilę tylko energja się w nim budzi, gdy rozłączają go z Woroncowową, by ją wysłać do Moskwy. On, który tak spokojnie zniósł swe poniżenia i utratę władzy, stawia opór i rozpacza. Uspokaja się dopiero nieco, kiedy mu oznajmiają, że cesarzowa wyznaczyła na miejsce stałego pobytu, zamek Ropczę, znajdujący się w odległości paru godzin drogi od Petersburga i że będzie miał prawo wybrać sobie otoczenie, według własnego uznania.
Katarzyna tryumfowała na całej linji. Zdawało się wszystko jest skończone. A jednak... zawadzał jej Piotr III. Póki żył nie była pewną władzy, nie była pewną, czy przy zmiennych nastrojach rosyjskich, nie wybuchnie rewolucja. Zamordowanie Piotra III było postanowione i stać się ona miała morderczynią, jak później stała się rozpustnicą....
Piotr III, jak wiemy, był osadzony w zamku Ropczy, gdzie pozornie cieszył się względami należnemi swemu stanowisku. Nie tracił nadziei powrotu na tron i usiłował wydać noty protestujące do obcych dworów, prosząc o pomoc i opiekę. Tak trwał ten stan, od czasu przewrotu dni kilkanaście, gdy nagle meldują mu, że z Petersburga przybył Aleksy Orłow i pragnie go widzieć. Zdetronizowany monarcha zadrżał, posłyszawszy znienawidzone nazwisko, uspokoił się jednak nieco, skoro Orłow jął wyłuszczać, iż
