Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Życie i miłostki imperatorowej Katarzyny II.djvu/40

Szkłow w Liflandji, gdzie usiłował pędzić żywot udzielnego księcia. Nie starczyła na to jego fortuna i umarł obarczony długami.
Zoricz nie był genjuszem, lecz nie był takim głupcem za jakiego go chciał przedstawić Potemkin. Z natury dowcipny, utalentowany i wesoły był duszą dworu. Jednocześnie jednak odznaczał się chciwością, próżnością i pychą, co go ostatecznie zgubiło.
KORSAKOW, który nastąpił w kolei faworytów ma swą specjalną historję. Uchodził on na dworze za człowieka, który jeszcze nigdy nie miał nic bliższego z niewiastą. Zainteresowało to wysoce taką mistrzynię miłości, jak Katarzynę i podnieciło silnie. Też pewnego wieczoru ofiarowała mu piękny bukiet białych róż, wcale niedwuznacznie wyrażając swą wolę. Korsakow dostąpił łaski — ale fama o jego niewinności okazała się silnie przesadzoną, gdyż przyłapała go Katarzyna we własnej sypialni w objęciach hr. de Bruce — wobec czego oburzona przegoniła natychmiast, bez dalszych ceremonji.
O stopniu wykształcenia Korsakowa świadczy następująca anegdota. Korsakow słyszał, że każdy magnat posiada bibljotekę. Gdy popadł w fawory i zdawało mu się, że jest ważną figurą — i jemu się zachciało księgozbioru. Wzywa więc księgarza i poleca, by mu takowy w przeciągu doby dostarczył. Gdy zaś księgarz się pyta jakie dzieła sobie życzy do bibljoteki — Korsakow odpowiada: „Wszystko jedno! Tak jak u cesarzowej. Duże książki na górze a małe na dole“!
ŁANSKOJ. Po Korsakowie sympatja Katarzyny skłania się w stronę bufonowatego błazenka Strachowa, ale już po upływie czterech miesięcy miejsce tego zajmuje Lewaszow, po jeszcze krótszych rządach Lewaszowa — Łanskoj. W tym wypadku zda się naprawdę przemówiło serce Katarzyny — a nie tylko zmysły.
Jak wspomniałem otrzymał Łanskoj stanowisko faworyta, mimo że się Katarzynie bardzo podobał, nie prę-

38