wtajemniczenia się szczegółowego we wszystkie interesy państwowe. Gdy mu się to udało, począł wtrącać się do rządów i ze swemi radami występować. Rady nie były głupie — przyjmowała je czasem Katarzyna i Mamanow tak rósł w siłę.... że znowu począł go się obawiać Potemkin. Parokrotnie usiłował go wygryźć — daremnie, bo cesarzowa coraz bardziej polegała na zdaniu Mamanowa i była do niego przywiązaną. Już była mowa o tem, że Mamonow obejmie stanowisko wicekanclerza — gdy nastąpił upadek. Katarzyna nie była młoda, miała koło sześćdziesiątki — faworyt zaś młody. Czy to z tego powodu, czy też romans zainscenizował przewrotny Potemkin, lecz Mamonow nawiązuje stosunek ze śliczną księżniczką Szczerbatow... i jej wdzięki przywiązują go coraz bardziej. Gdy Katarzyna chwyta miłosną parę na gorącym uczynku i obsypuje wymówkami — oświadcza najspokojniej, że woli księżniczkę, niźli carową. Katarzyna w tej chwili wezwała popa i kazała dać ślub parze, co zdaje się nie wchodziło w ich widoki... i wysłała do Moskwy.
Jeśli leciwa cesarzowa sama nie czuła, że nie może urodą pociągnąć nikogo — to wieść tę usłyszała z ust Mamonowa. Mimo, że odczuć musiała ją boleśnie, jak każda kobieta, — nie zraziła się bynajmniej do dalszych miłosnych awantur.
Wybrała sobie małego niepozornego oficerka za partnera — Zubowa.
PLATON ZUBOW był w istocie mało pociągający. Lecz może dla tego wybrała go monarchini, by tem łatwiej utrzymać. Zubow jest ostatnim kochankiem i po śmierci Potemkina zajmuje miejsce tegoż t. j. w imieniu Katarzyny rządził wszechwładnie Rosją.
Wojna ze Szwecją i Turcją — przedewszystkiem zaś wywołanie zamieszek w Polsce i wojna z nami — były jego dziełem; chytremu i przewrotnemu łotrowi zawdzięczamy ostateczny podział.
Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Życie i miłostki imperatorowej Katarzyny II.djvu/43
Ta strona została uwierzytelniona.
41