Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Człowiek który zapomniał swego nazwiska.djvu/141

ostrzeżenia. Jak później przekonywał się, że wyszła zań zamąż, wyłącznie dla pieniędzy — choć był młody i bardzo mógł się podobać — i stopniowo przestawała się liczyć z jego osobą. Jak na horyzoncie ich małżeńskiego szczęścia pojawił się ten Jerzy Horyński, udając przyjaciela. A później, jak kiedyś w niedwuznacznej sytuacji ich zastał... Nastąpiła straszna scena... Co dalej było, jeszcze nie mógł sobie przypomnieć, ani w jakich warunkach znalazł się w zakładzie dr. Trettera. Ale tego, co mu nasunęła już pamięć — całkowicie wystarczało!
 — Boże! — szepnął, a zimny pot zrosił mu czoło.
 Nie omyliło go przeczucie! Dzięki Koryckiemu, który źle zrozumiał, mętny list, napisany do Gozdowskiego, przybył do mieszkania najgorszego swego wroga! Dlatego, tak podejrzliwie patrzył nań dozorca, zapewnie znając go dawniej i powiadomiony o stosunku, łączącym Horyńskiego z jego żoną i oświadczał, że „pan“ go nie przyjmie. Dlatego, zbladł Horyński, gdy go ujrzał, sądząc, że przybywa żądać za doznane krzywdy zadośćuczynienia.
 Wszystko teraz stawało się jasne. I dziwne postępowanie Horyńskiego i jego zmięszanie. A później, kiedy przekonał się, że on, Jarosław Otocki, nic nie pamięta z tego, co dawniej zaszło i w dobrej wierze przybywa, by prosić go o ratunek — wybiegł prędko do sąsiedniego pokoju, gdzie wspólniczka podsłuchiwała po de drzwiami, zwabiona znajomym głosem, aby pod pozorem wyprawienia natrętnego lokaja i zatelefonowania — zawiadomić policję! Teraz naradzali się, jak to uczynić, a on, który tyle czasu unikał zasadzek i porozstawianych sieci, właśnie, dobrowolnie wpadł w pułapkę. Bo, nie mogło ulegać najlżejszej wątpliwości. Na jego uwięzieniu im zależało najwięcej, a tajemniczą hrabiną, która umieściła go podstępnie w zakładzie dla obłąkanych, była jego żona.. Iza, wraz ze swym bratem Gozdawą-Godowskim.
 — Łotry! — aż poczerwieniał z gniewu.
 Tymczasem, w sąsiednim pokoju dalej toczyła się przyciszona rozmowa.