Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Kobiety w życiu wielkich ludzi.djvu/117

wtrącała się niemal do niczego, poświęciwszy się całkowicie domowym obowiązkom. Była wzorem żon, czy dzięki przyrodzonej cnocie, czy z obawy przed groźnym tyranem. Czemby się jednak szóste małżeństwo zakończyło — niewiadomo, może i jej głowa, za fikcyjne przewinienie spadłaby pod toporem oprawcy — a Henryk ożenił się po raz siódmy, dziesiąty i dwudziesty piąty — gdyby nie niespodziewana okoliczność.
 Powiadają ludzie starzy i doświadczeni, że kto przeżyje dwóch mężów, przeżyje trzeciego!
 Istotnie, w 1547 r. zmarł Henryk VIII w wieku czterdziestu ośmiu lat, a że nieboszczyk nikomu krzywdy uczynić nie może — wyszła Katarzyna Parr cało z małżeńskiej opresji. Książę Edward, następca tronu, który dobrze znał charakter ojca, często później mawiał: „Świętą musiała być za życia nieszczęsna ta niewiasta, skoro wytrzymała z nim aż cały rok!“
 Tak się rysują przez pryzmat historji tragiczne dzieje sześciu żon sinobrodego na tronie, zwanego Henrykiem VIII. Na dźwięk tego imienia każdy dziś wzdryga się ze wstrętem.

113