myśli za innych i goni przewrotnych brytańskich wyspiarzy
Wieść o radosnym fakcie „powrotu Dziewicy“ niesie stugębna fama na wsze strony i teraz następuje najbardziej dziwaczny moment tej dziwacznej historji.
Zwabieni rozgłosem przybywają na miejsce bracia prawdziwej Joanny — świeżo nobilitowani kawalerowie Jan i Piotr D’Arc de Lyse. Los siostry doskonale jest im znany. Starszy Jan dowiedział się tragicznej wieści z ust samego króla Karola VII, u którego pozostawał na służbie, młodszy zaś Piotr — z ust Anglików, będąc wzięty, wraz z siostrą, do niewoli. Oczywiście bracia ani na chwilę uwierzyć nie mogą w tak radosną dla nich wieść — zanadto przeczy ona bolesnej rzeczywistości. Rzecz prosta jednak, że jadą, by ujrzeć samozwańczą Joannę. Nic dziwnego w tem niema. Zapewne zdemaskują oszustkę?
Spotkanie ma miejsce dnia 20 marca 1436 r. we wsi Grange d’Orne, wpobliżu miasta Metz, Joanna bynajmniej się nie cofa przed spotkaniem, przeciwnie oświadcza, iż powita braci z jak największą radością, gdyż oddawna tęskni za niemi (Jak gdyby tak trudno jej było miast błądzić po Lotaryngji, odrazu zgłosić się do ich domu).
