Nim przystąpię do samej treści muszę czytelnikowi przypomnieć następujące kardynalne zasady:
Człowiek składa się
1) z duszy
2) z ciała astralnego
3) z ciała fizycznego
Dusza inaczej ciało psychiczne, jest pierwiastkiem boskim a boskość przejawia się tam przez natchnienie; ciało fizyczne jest siedliskiem namiętności i rządzi zmysłami; ciało fizyczne lub materjalne jest naszą powłoką zewnętrzną.
Ciało astralne czyli fluidyczne ma tą właściwość, że może oddzielić się od ciała fizycznego i działać zupełnie samodzielnie, nawet na dużą odległość.
Wyjście ciała astralnego może być bezwiedne, naprzykład w chwili jakiegoś potężnego wstrząsu nerwowego, podczas snu, w czasie ciężkiej choroby gorączkowej. Sami nie wiedząc i nie czując tego, zwiedzamy nieznane lądy i kraje; bawimy w zaświatach, rozmawiami ze zmarłemi, przyjmując te wszystkie wrażenia po powrocie do przytomności, za wizję, koszmar, senną złudę. W ten sposób tłumaczą się sny prorocze.
