Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Marja Wisnowska. W więzach tragicznej miłości.djvu/24

a gdy matka powtórnie wyszła zamąż, aby w lat parę później po raz drugi owdowieć — oddana była na pensję, którą ukończyła w Warszawie w siedemnastym roku życia. Od wczesnej młodości ciągnęła ją scena i jeszcze dzieckiem będąc z rówieśniczkami bawiła się w teatr, a później, na pensji z zamiłowaniem występowała w przedstawieniach amatorskich.
 Jako młodziutka dziewczyna obiera bez wahania zawód aktorski i dostaje się do teatru we Lwowie, gdzie wstępnym bojem zdobywa sukces niemały. Lecz pierwsze triumfy niezadawalniają Wisnowskiej. Ona nie chce być przeciętną aktoreczką, cieszącą się chwilowym poklaskiem, ona pragnie zdobyć pierwszorzędne stanowisko, stać się drugą Modrzejewską czy Sarą Bernhardt. Pracuje w dalszym ciągu uporczywie nad sobą a gdy echa jej sukcesów dochodzą do Warszawy, zaangażowana w 1881 r., obejmuje odrazu pierwszorzędne role.
 Gra bez przerwy przez kilka lat i święcąc coraz nowe triumfy, zdobywa olbrzymią popularność, stając się wraz z drugą świetną artystką Czaki — ulubienicą miasta. Szczególniej zachwyca się nią młodzież, ta z paradyzu, stwarzająca klakę i sławę aktorkom a gdy poczynają się toczyć spory, która z gwiazd stoi wyżej — syreni gród dzieli się na dwa obozy — Wisnowczyków i Czakistów — zwalczających się wzajem namiętnie.