rodzaju sny. Materialistycznie usposobieni uczeni, zaprzeczają istnieniu duchów, w ogóle bagatelizują wieszcze sny i czynią karkołomne wysiłki wyjaśnienia ich zwykłymi przyczynami, podając naciągnięte, nielogiczne i nie przekonywujące komentarze. Co się tyczy współczesnego kierunku badań psychicznych, to większość pisarzy stara się doszukać w snach proroczych tylko przejawów naszych nadnormalnych zdolności, mianowicie telepatii i jasnowidzenia, twierdząc, że te przejawy przyjmują we śnie fantastyczną i udramatyzowaną formę.
Na zacytowanych przeze mnie przykładach wyglądałoby to w następujący sposób: we śnie przytoczonym przez ks. Żamejcia, śnie p. Zabierzowskiego, oraz mego śp. Ojca — jasnowidzenie połączone z ponurymi dodatkami, stworzonymi przez wyobraźnię, jako to: tajemnicza postać, płyta grobowa, scena na Powązkach ect.
We śnie, opisanym przez Cycerona — objawy telepatyczne. Telepatia, jak wiemy polega na przesyłaniu myśli na odległość i bardzo często się zdarza u umierających, właśnie w chwili śmierci. Otóż, podróżnik z Megary, gdy go mordowano, przesłał swe myśli telepatycznie przyjacielowi wraz z prośbą o zemstę i ten w taki sposób poznał jego losy. Podobne byłoby wytłumaczenie snu pułkownika Le Crosnier, choć ciężej jest zrozumieć, jak mógł powstać telepatyczny stosunek pomiędzy zupełnie obcymi sobie osobami. Ale telepatia bywa często zupełnie wykluczona i niemożebne jest mówić o telepatycznym raporcie pomiędzy żywym człowiekiem, a dawno umarłym. Wspomniany przeze mnie dr. Karol du Prel przytacza sen nauczycielki panny Bailly
Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Nasze sny.djvu/38
Ta strona została uwierzytelniona.