bel wiedzy, począł on objeżdżać Niemcy z odczytami, działo się to w roku 1885 i pokazami z dziedziny hypnotyzmu. Powodzenie miał szalone, ale rychło wybuchł skandal. Poznał on przypadkowo, w czasie jakiejś kuracji, bo i leczył hypnotyzmem, hrabiankę von Seidlitz, niezwykle bogatą pannę, z najwyższej arystokracji niemieckiej, kuzynkę Wilhelma II. Zdążył ją tak omotać, że zakochała się w nimi na zabój — rzeczoznawcy w czasie procesu twierdzili, że trzymał ją pod wpływem hypnotycznym — iż wziął z nią ślub potajemnie. Już miał zagarnąć olbrzymi majątek, gdy w tę sprawę wdał się cesarz. Wryńskiego osadzono w areszcie.. Co prawda, nie udowodniono mu wymuszenia przy pomocy hypnozy, ale skazany został na dwa lata więzienia. Okazało się bowiem, że już przedtem był legalnie żonaty, a ślub z hr. Seidlitz, dawał mu jego przyjaciel, przebrany za pastora..
— Co za przewrotność..
— Poczekaj. To dopiero początek. Po odsiedzeniu kary, Wryński wyjeżdża do Paryża. Bynajmniej, nie zamierza wyrzec się wiedzy okultystycznej, która daje podobną władzę, przeciwnie, pragnie ją jeszcze bardziej pogłębić. W Paryżu dostaje się do słynnego francuskiego maga Papusa, który w rzeczy samej nazywał się dr. Encosse i był lekarzem. Bardzo to ciekawa postać ten dr. Papus. Jasnowidz, uzdrowiciel, cudotwórca, wywoływacz duchów. Prowadził wówczas w Paryżu Wyższe Kursa nauk hermetycznych. Kto je kończył, otrzymywał stopień doktora wiedzy ezoterycznej. W ten sposób zdobył „doktorat” Wryński..
— Acha..
— Papus chciał koniecznie odnowić stare bractwa
Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Sekta djabła.djvu/51
Ta strona została uwierzytelniona.
45