Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Sztuka i czary miłości.djvu/138

Biedrzeniec — kochaj mnie
Bieluń — miłe złudzenia
Bluszcz — przywiązanie
Bławatek — wierność
Borówka — zdrada, niewierność
Bratek — przyjaźń
Brzoskwinia — wyznanie nieśmiałe
Bukiecik mirtowy — wierność, małżeństwo
Bukiecik nieśmiertelników i mirtu — miłość dozgonna
Bukiecik liści zielonych — nadzieja
Bukiet róż — miłosne wyznanie
Cedrowa gałąź — niedostępność
Chrzan — szyderstwo
Chryzantem biały — przyjaźń
Chryzantem liljowy — tajemnica
Ciemiernik — względy odzyskane
Cierń róży — strzała miłosna
Cierń róży podwójny — „kocham mimo okrucieństwa twojego“
Cis — smutek
Cyprys — rozczarowanie, zawód
Cytrynowe drzewo — chęć korespondowania
Czeremcha — niepewność
Dąb — trwałość
Dziewanna — naiwność
Dzwonek — niedyskrecja
Figowy liść — skrytość
Fijołek — skromność, szczerość, niewinność
Fluksja — nietrwałość
Georginia — zmienność
Geranium — zarozumiałość, próżność
Glicynja — przyjaźń
Głóg — wesele
Gorczyca — „twa przyjaźń mem nieszczęściem“
Goździk biały — miłość czysta
Goździk czerwony — miłość gorąca
Goździk żółty — pogarda
Goździk różnobarwny — odmowa
Groszek pachnący — pocałunek miłosny
Grzyb — podejrzenie
Heljotrop — upojenie miłością
Hijacynf — zabawa, żart
Hortensja — obojętność, chłód, nieporozumienie
Irys — płomień miłości
Jabłoń — niezgoda
Jałowiec — ucieczka

132