Strona:Stanisław Antoni Wotowski - Sztuka i czary miłości.djvu/139

Jarzębina — zgoda
Jaskier — zazdrość
Jaśmin — zmysłowość
Jemioła — osiągnięcie pragnień
Jerzyna — zazdrość
Kaczeniec — wiarołomsto
Kaktus — życie bez miłości
Kalina — „umrę, jeśli mnie porzucisz“
Kamelja — lekkomyślność
Klon — „pragnę cię“
Koniczyna — pokora, „przepraszam“
Konopie — podejrzliwość
Konwalja — powrót do dawnego uczucia
Kwiatów garść w nieładzie — „umrzemy razem“
Lawenda — zachęta
Leszczyna — pojednanie
Lewkońja — trwałe uczucie
Lilja — powrót do uczucia, czystość
Lipa — miłość małżeńska
Liść róży — „nie naprzykrzam się“
Majeranek — fałsz
Mak — obłuda, niestałość
Malina — „daj mi rozkosz twoich ust“
Malwa — namiętność kobieca
Marzanna — oszczerstwo
Mlecz — miłość macierzyńska
Mięta — cnota, przywiązanie
Mimoza — wstydliwość
Mirt — miłość, wierność
Mokrzyca — „będę ci wierną“
Morwa — poświęcenie
Narcyz — tęsknota
Nasturja — żar miłosny, wstydliwość
Nenufar — obojętność
Nieśmiertelnik — stała pamięć
Niespodzianka — „nie zapomnij“
Oliwna gałąź — pokój
Orchidea — idealne marzenia
Oset — gniew, podrażnienie
Osika — wymówki
Ostrokrzew — przezorność
Palma — zwycięstwo
Paproć — szczerość
Pączek róży — serce, co nie zna miłości
Pelargonja — smutek

133