i gdy przybył nocy następnej, jął odgrywać rolę nieboszczyka i prosić, by zechciała wdowa wpuścić go do wnętrza. Na dowód swej pamięci o żonie nawet w zagrobowych krainach podawał przez okno — piękną sztukę jedwabnej materji.
Wdowa uległa.
Będąc pod wrażeniem swej halucynacji, przyjęła kupca za męża, co tem łacniej stać się mogło, iż istniało między niemi podobieństwo — i odtąd rozpoczęły się stałe odwiedziny, dopóki w sprawę całą nie wdała się rodzina.
Historja wyjaśniła się głównie, dzięki zazdrosnej żonie kupca, która słysząc w mieście o tem, jak rzekomy duch pozostawił część ubrania na gwoździu, a spostrzegłszy na mężu ubranie rozdarte — przez zemstę oskarżyła go przed władzami.
Kupiec ukarany został chłostą i ze wstydem wypędzony z miasta.
Jak widzimy wypadek ten jest raczej zabawny i wykazuje, jak łatwo przypisywano współudział siłom zaświata, gdy ich nawet nie było.
Lecz przejdźmy do przykładów poważniejnych.
Ewokacje prawdziwego maga muszą mieć stale cel szlachetny na widoku, jeśli niemi powodujeciekawość lub złość, zamieniają się w czarownic two — czarną magję.